วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้ - Haruki Murakami

"ความเชื่อกับการพิสูจน์มันคนละเรื่องกันครับ"

คนขับแท็กซี่

(ฮารูกิ มูราคามิ, วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้ <ผีดูดเลือด>)

"วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้ (A Perfect Day for Kangaroos)"

ผู้เขียน: Haruki Murakami

ผู้แปล: พีรวัธน์ เสาวคนธ์, มุทิตา พานิช, พรรษา หลำอุบล, มัทนา จาตุรแสงไพโรจน์, ปิยะณัฐ จีระกูระวิวัฒน์, กนกวรรณ เกตุชัยมาศ, ปาลิดา พิมพะกร (ข้อมูลจาก http://readery.co/book/9786167591339 )
สนพ. กำมะหยี่, พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม 2557

หลังจากรอคอยมานานในที่สุดจิงโจ้ก็คลอดส่งมาถึงมือ

"วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้" เป็น 1 ในเล่มชุดรวมเรื่องสั้นของเฮียมู

ที่ทางกำมะหยี่จัดพิมพ์ออกมาเป็นเล่มล่าสุด

ในเล่มมีทั้งหมด 18 เรื่อง แต่คำตามท้ายเล่มของเฮียมูระบุว่า 23 เรื่อง

ก็เลยงงอยู่หน่อยๆ ว่าตกลงมันต้องมีกี่เรื่องกันแน่

"วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้" อ่านง่ายดี

มีหลายเรื่องที่ออกแนวลึกลับ ให้ได้ลุ้นเบาๆ

บางเรื่องอ่านแล้วก็อยากให้เฮียเอามาเขียนขยายต่อเป็นเรื่องยาว น่าจะสนุกดี

อย่าง "South Bay Strut เพลงบรรเลงประกอบฉากสำหรับ

'South Bay Strut' ของ The Doobie Brothers"

เหมือนอ่านนิยายสืบสวนของนักเขียนตะวันตกเลย ชอบมาก

เรื่อง ผีดูดเรื่อง ก็น่าสนใจ ประเด็นที่ถกเรื่องความเชื่อ กับข้อเท็จจริงก็อ่านสนุก น่าคิดดี

แล้วยังตอนสุดท้าย ที่มีคุณมนุษย์แกะ กับการดูดสมองจ๊วบๆ นั่นอีก

อ่านแล้วคิดถึงชุดไตรภาคมุสิก กับเริงระบำแดนสนธยา

เอามาเขียนเรื่องยาวเถอะค่ะเฮีย อยากอ่าน

"กระจก" นี่ก็เก๋ ออกแนวสยองขวัญลึกลับ

นึกถึงเรื่องเล่าสยองขวัญของญี่ปุ่นนี่ยังไงๆ ก็ต้องมีเรื่องผีในโรงเรียนรวมอยู่ด้วยเนาะ

เมื่อผมเดินตรวจโรงเรียนตามปกติในคืนหนึ่ง ก็ได้ยินเสียงผิดปกติของประตูที่เปิด-ปิด

พอตัดสินใจเข้าไปดู ก็เจอกระจก และเห็นเงาตัวเองในนั้น

ผมรู้สึกเหมือนถูกผีอำ เขาขว้างดาบไม้ที่ถือเสมอเวลาเดินตรวจตราใส่กระจกแล้ววิ่งหนี

แต่...ที่ตรงนั้นไม่เคยมีกระจกติดมาก่อน

ไม่รู้ว่าตีความแบบนี้ถูกไหม บางทีสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็ตัวเราเองเนี่ยล่ะมั้ง

ความคิดและจิตใจที่ซับซ้อน ตัวตนที่ซ่อนอยู่ภายใน

มันลึกล้ำเกินจะหยั่งถึง

และสิ่งที่เราไม่เคยเห็น ไม่ได้แปลว่ามันไม่มีอยู่จริง เหมือนที่ใครสักคนเคยกล่าวไว้

เรื่องที่อ่านแล้วประทับใจพล็อตที่สุดก็เห็นจะเป็น "สาวน้อยร้อยเปอร์เซ็นต์"

อ่านช่วงแรกจะงงเล็กน้อย แล้วก็มาถึงบางอ้อ แบบเซอร์ไพรส์เบาๆ กับเฉลย

"ความรู้สึกจางๆ ว่าต่างฝ่ายต่างเป็น 100% ของกันและกัน"
โรแมนติกชะมัดเลย

คิดถึง 1Q84 เลยอ่ะ

อยากให้สองคนนั้นตามหากันเหมือนอาโอมาเมะ กับเท็งโกะ

"ถึงจะอายุมากขึ้น แต่ก็มีเรื่องอีกมากมายที่ยังไม่รู้"

(ฮารูกิ มูราคามิ, วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้ 

<คุณชอบเบิร์ตบาคารัคไหมคะ>)