นางในกษัตริย์ (Sex with Kings) โดย Eleanor Herman

"ข้าทำผิดบาปอย่างหนึ่งแปลว่าข้าต้องเป็นคนบาปในทุกเรื่องกระนั้นหรือ"
- มาดาม เดอ มงเตสป็อง
(Eleanor Herman, นางในกษัตริย์ (Sex with Kings),
สนพ. มติชน, น. 295)

ภาพจาก matichonbook.com

"นางในกษัตริย์ (Sex with Kings)"

ผู้เขียน: Eleanor Herman

ผู้แปล: โตมร ศุขปรีชา

สนพ. มติชน, พิมพ์ครั้งที่ 2, พฤษภาคม 2554

          "เธอคือใคร" รับสั่งถามจากองค์กษัตริย์เพียงสั้น ๆ เท่านี้ก็เปลี่ยนชีวิตหญิงสาวมามากมายหลายคนตลอดช่วงประวัติศาสตร์ในราชวงศ์ยุโรป การได้เข้าถวายตัวถือเป็นโชคลาภอันยิ่งใหญ่ที่จะนำมาซึ่งอำนาจ วาสนา และเงินทองของหญิงสาวผู้ถูกเลือก และวงศ์ตระกูลของพวกนาง

          การสมรสของกษัตริย์ หรือเหล่าทายาทในราชวงศ์มักจะเป็นไปเพื่อการเมือง เพื่อชาติ และเพื่อผลิตรัชทายาทสืบบัลลังก์ แต่ละพระองค์ไม่มีโอกาสในการเลือกคู่ครอง หรือสมรสเพราะความรัก และบางครั้งภาพเขียนที่ถูกส่งมาให้เห็นหน้าค่าตาของคู่ตุนาหงันก็หลอกลวง

          เจ้าหญิง เจ้าชาย และกษัตริย์บางพระองค์ไม่ได้รูปงามอย่างภาพที่เรา ๆ อาจจะนึกจินตนาการไว้ หรืออย่างที่เราเห็นในภาพยนตร์ฮอลลีวูด บางพระองค์อาจมีพระพักตร์ที่เต็มไปด้วยรอยปรุของแผลเป็นจากโรคฝีดาษ สิวเขลอะ เตี้ย อ้วน มีกลิ่นตัว หรือแม้แต่เป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ฯลฯ "เจ้าสาวกษัตริย์ส่วนใหญ่ก็มิใช่อะไรอื่นนอกจากรังไข่เดินได้ที่มีมงกุฎครอบอยู่ข้างบนและนุ่งกระโปรงอยู่ข้างล่าง" (น. 53) คำกล่าวนี้ดูโหดร้าย หากแต่มันคือความจริง พระราชินีหลายพระองค์ล้วนถูกพระสวามีเย็นชาใส่ และทอดทิ้งให้โดดเดี่ยว การร่วมเพศเป็นไปเพื่อให้กำเนิดรัชทายาทเท่านั้น และที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ ความรักความเอาใจใส่จากกษัตริย์ถูกนำไปมอบให้กับเหล่านางใน ศัตรูหัวใจตัวฉกาจ

          เอลิซาเบธ ชาร์ล็อต (Elizabeth Charlotte) ธิดาของเจ้าชายแห่งแคว้นพาลาทิแนต (Palatinate) ได้รับเลือกให้สมรสกับเจ้าชายฟิลลิป (Philippe) ดยุคแห่งออร์เลอ็องส์ (duc d'Orleans) ด้วยเหตุผลว่านางนั้นขี้เหร่เสียจนน่าจะมีโอกาสรอดชีวิตจากน้ำมือของอัศวินแห่งลอร์เรน (Chavalier de Lorraine) ชู้รักของเจ้าชายผู้มีรสนิยมรักร่วมเพศ อัศวินแห่งลอร์เรนนั้นตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าลอบวางยาพิษชายาผู้เลอโฉมองค์แรกของเจ้าชาย เอลิซาเบธต้องอดทนกับชีวิตสมรสอันประหลาดไม่น้อย เจ้าชายโปรดการแต่งหน้าให้เธอ และบางครั้งก็ขโมยเครื่องเพชรของเธอไปใส่เสียเองหรือไม่ก็ให้ชู้รักใส่

          การร่วมเพศระหว่างชายหญิงในคริสต์ศาสนานั้นถือเป็นรูปแบบของพันธสัญญา หรือคู่แต่งงาน และเป็นไปเพื่อหลักสุขอนามัย (ลดโอกาสติดโรคทางเพศสัมพันธ์) และเพื่อการมีบุตรสืบวงศ์สกุล ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลิน เพราะฉะนั้นอสุจิจึงควรหลั่งในช่องคลอดเท่านั้น การหลั่งภายนอก หรือการสำเร็จความใคร่ และแม้แต่การฝันเปียกจึงนับเป็นบาป เพราะเท่ากับนำอสุจิไปใช้ผิดที่ผิดทาง กรณีของการฝันเปียกนั้น ถือเป็นบาปเพราะหากสตรีในฝันนั้นมิใช่ภรรยาตนก็เท่ากับเป็นการทำให้ฝ่ายหญิงเกิดความเสียหาย คริสต์ศาสนาพยายามควบคุมเรื่องเพศลงไปในระดับจิตใต้สำนึกและจิตไร้สำนึก (ธเนศ วงศ์ยานนาวา, คำนิยม น. 9)

          ทั้ง ๆ ที่พยายามป้องกัน และชี้ให้เห็นถึงความผิดบาปของการนอกใจคู่ครองของตนถึงขนาดนี้ แต่ปัญหาก็ไม่ได้หมดไป กษัตริย์ผู้มากรัก สตรีผู้ทะเยอทะยาน หรือสามีผู้ยินยอมขายภรรยาให้เป็นนางในกษัตริย์มีให้เห็นมาหลายยุคหลายสมัย เพราะ "ค่าจ้างแห่งบาปนั้นสูงลิ่วนัก" ซ้ำผู้กระทำผิดยังหาทางออกลดเลี้ยวลัดเลาะเพื่อแก้ต่างให้กับความผิดบาปของตัวเองจนได้

          ราชินีมักเป็นเจ้าหญิง หรือทายาทตระกูลสูงศักดิ์ที่ถูกเลี้ยงดูมาราวกับไข่ในหิน กริยามารยาทเรียบร้อย และส่วนใหญ่มักจะมีบุคลิกอึมครึม ดูเป็นสาวคร่ำครึ จึงดูน่าเบื่อในสายพระเนตรของกษัตริย์ ต่างกับแม่สาว ๆ ในราชสำนักที่สดใส มีชีวิตชีวา กล้าพูดกล้าทำมากกว่า กษัตริย์จึงหันไปหาความแปลกใหม่ในหมู่แม่สาว ๆ เหล่านั้นแทน นางในบางคนเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ แต่ก็มีบ้างเหมือนกันที่มีสามีอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งกรณีของการมีสามีอยู่แล้วนั้นนับว่าสะดวกอย่างยิ่ง เพราะหากนางในเกิดตั้งท้องขึ้นมาก็จะไม่ตกเป็นเป้าของการท้องไม่มีพ่อมากนัก สามีแม้จะรู้ว่าเด็กไม่ใช่ลูกตัว ก็ต้องรับไว้เป็นลูก เพื่อเงินทองและวาสนาที่จะตามมาในอนาคต นางในบางคนก็มีชาติกำเนิดต่ำต้อย บางคนเป็นเพียงนักแสดงละคร หรือโสเภณี กษัตริย์หรือเจ้าชายบางพระองค์ก็ไม่สนใจหน้าตาความสวยงามของนางใน ขอเพียงแค่ขึ้นเตียงได้ ปิดไฟแล้วผู้หญิงก็เหมือนกันหมด

          บางครั้งกษัตริย์ก็หาชายในชนชั้นสูงให้สมรสกับนางในคนโปรดเพื่อหาเรื่องยกฐานะให้นางเข้าถวายตัวเป็นนางกำนัลในวังได้อย่างเปิดเผย จากนั้นก็หาทางไล่สามีแต่ในนามพวกนั้นไปให้ไกล ๆ พระราชีนีบางพระองค์ก็ต้องทนเห็นชู้รักของพระสวามีนั่งชูคออยู่ในพระราชวังในฐานะนางกำนัลของพระนางเองด้วยซ้ำ นางในบางคนมีชีวิตความเป็นอยู่ มีจำนวนห้องในพระราชวังไว้ใช้สอยมากกว่าพระราชินี แถมห้องเหล่านั้นยังหรูหราน่ารักกว่าเสียด้วย

          แต่ความหรูหรา เพชรนิลจินดา อำนาจวาสนาก็ไม่ได้ได้มาบนความสบายเท่าไรนัก บางครั้งเป็นราชินีที่ถูกเพิกเฉยอาจจะยังดีเสียกว่า เพราะการดูแลเอาพระทัยกษัตริย์นั้นไม่ง่ายเลย นางในต้องคอยยิ้มตลอดเวลา แม้แต่จะป่วยเจียนตายก็ต้องอดทนไม่แสดงความเจ็บปวดออกมาให้เห็น เพราะกษัตริย์จะไม่ทนต่อความเจ็บป่วย (อาจจะเป็นเพราะการเจ็บป่วยเป็นเครื่องเตือนใจให้เห็นสัจธรรมของชีวิตคนที่เกิด แก่ เจ็บ และตาย กษัตริย์นั้นไม่โปรดเรื่องความตาย เพราะความกลัว) นางในต้องพร้อมสนองตอบความต้องการของกษัตริย์ตลอดเวลาไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ ไม่ว่าในภาวะไหนนางในแสดงออกได้เพียงว่ามีความสุขมีความยินดีเหลือเกิน หากกษัตริย์โปรดขี่ม้า หรือไปล่าสัตว์ นางในก็ต้องตามเสด็จไม่ว่าสภาพอากาศจะเป็นแบบไหน หรือถนนหนทางจะเป็นอย่างไร หากกษัตริย์โปรดออกไปประพาสนอกวัง นางในที่ตามเสด็จจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าห้องน้ำระหว่างทาง ต้องทนจนกว่าจะถึงที่หมาย และในระหว่างนั้นจะต้องไม่แสดงอาการปวดทรมานออกมาให้เห็น

          นางในต้องคอยสร้างความสำราญให้กษัตริย์ เช่น จัดหานักแสดงมาทำการแสดง จ่ายค่าอาหารในงานเลี้ยง เสื้อผ้าหน้าผมที่ต้องดูดี และโดดเด่นอยู่เสมอ ลิลี ลางก์ทรี นางในของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 มีเหตุต้องหมางใจกับพระองค์เพียงเพราะเธอใส่ชุดไปงานเลี้ยงซ้ำกันให้พระองค์เห็น นอกจากนี้นางในยังถูกคาดหวังว่าจะต้องบริจาคเพื่อการกุศลต่าง ๆ ซ้ำร้ายหลายคนติดการพนัน นางในจำนวนมากจึงมีหนี้สินให้ชดใช้ไม่หมด

          เหล่านี้คือตัวอย่างบางส่วนของชีวิตนางในในราชวงศ์ยุโรป ผู้เขียนผูกเรื่องสนุกดี ไม่ได้แยกเล่าเป็นคน ๆ แบบเฉพาะเจาะจง หากแต่แบ่งเรื่องออกเป็นหมวดหมู่ เริ่มจากการเข้าเป็นนางใน ไปจนถึงบทสรุปชีวิตของแต่ละคน เรื่องราวของนางในที่โดดเด่นบางคนก็น่าสนใจ และมีสีสันไม่ธรรมดา อย่างเช่น มาดาม เดอ มงเตสป็อง นางในของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ผู้จ้องตำแหน่งสนมเอกตาเป็นมันมานาน และทำทุกทางแม้แต่การใช้มนต์ดำทำเสน่ห์เพื่อให้กษัตริย์ตกหลุมรัก และใจร้ายกับเพื่อนตัวเอง หรือมาดาม เดอ ปอมปาดูร์ นางในของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ผู้เย็นชาทางเพศแต่กลับครองพระทัยของกษัตริย์ได้ยาวนาน ฯลฯ เราจะได้เห็นว่าภายนอกของชีวิตหรูหรา สวยสง่าในพระราชวัง กลับมีฉากหลังที่เน่าเฟะ รันทด และโลภโมโทสัน นางในบางคนหน้าตาสะสวย แต่นิสัยร้ายกาจ บางคนขี้เหร่แต่น้ำใจงาม บางคนขึ้นมามีอำนาจเหนือกษัตริย์และมีบทบาทในทางการเมือง ชีวิตนางในบางคนก็ยากจนข้นแค้นจนไม่น่าเชื่อ และบางคนก็จบลงที่ความตาย