คุณหมาเขยขวัญ (The Bridegroom Was a Dog)

"เรื่องที่คนแต่งงานกับสัตว์ สำหรับพวกเธออาจรู้จักแค่ 'เจ้าสาวนกกะเรียน'

แต่ยังมีเรื่อง 'หมาเขยขวัญ' ด้วยนะ"

- มิตสึโกะ คิตามูระ

#YokoTawada #คุณหมาเขยขวัญ

ชื่อเรื่อง: คุณหมาเขยขวัญ (The Bridegroom Was a Dog)

ผู้เขียน: Yoko Tawada

ผู้แปล: มุทิตา พานิช

สนพ.: กำมะหยี่

สารภาพตามตรงว่าสิ่งแรกที่ทำให้สนใจหนังสือเล่มนี้

คือโปรโมชั่น pre-order จัดส่งฟรีของ http://readery.co/

ถัดจากนั้นคือเรื่องย่อ เจ้าหญิงอภิเษกสมรสกับสุนัขทรงเลี้ยง

ที่คอยเลียก้นให้หลังจากทำ "ธุระ" เสร็จเนี่ยนะ?!

อีกทั้งรางวัลการันตี เลยจัดมาลองอ่าน กะว่าสนุกไม่สนุกก็อ่านขำๆ ไป

ยังไงๆ ก็จัดส่งฟรี 55

ในเล่มคุณหมาเขยขวัญมีเรื่องสั้น 2 เรื่อง เรื่องแรกชื่อเดียวกับปก

อีกเรื่องคือ "หน้ากาก"

ทั้งสองเรื่องเดินเรื่องแบบเรียบง่าย เนิบๆ แม้มีเหตุการณ์ หรือคนแปลกประหลาดเข้ามา

เรื่องราวก็ยังดำเนินไปแบบธรรมดา ถ้าเปรียบเป็นกราฟ คงเป็นกราฟเส้นตรงนะ

แต่ถึงจะเรียบง่ายธรรมดา แต่มันก็มีความไม่ธรรมอยู่นะ

อ่านแล้วไม่เบื่อ ตรงกันข้าม กลับอยากรู้เรื่องราวต่อไป

จะดำเนินไปในทางไหน จะมีอะไรเกิดขึ้นอีก

มันคืออะไรกันแน่นะ?!

อ่านจบแล้วก็เงิบเบาๆ แบบ เฮ๊ยยยย เดี๋ยวก่อนนนนนน

ขอความกระจ่างเรื่องนั้นนี้อีกนิดดิ๊เจ๊ (ถือวิสาสะไปเรียกผู้เขียนว่าเจ๊ จะโดนตบไหม)

คุณหมาเขยขวัญ - เนี่ยเหมือนเราฟังเรื่องเล่าจากขาเมาท์

ถ่ายทอดออกมาจากบุคคลที่ 3 4 5 6 7 8 ไม่มีความกระจ่างในหลายๆ จุด

เรื่องราวบางเรื่องกว่าจะมาถึงเราก็ดูเหมือนจะผิดเพี้ยน ถูกตัด ไม่ก็เสริมเติมแต่งออกอ่าว

เหมือนเวลาเราได้ยินได้ฟังเรื่องนินทาชาวบ้านอ่ะ

อยู่ดีๆ ก็มีชายหนุ่มนิรนามโผล่เข้ามาอยู่ร่วมชายคากับครูสาวโสด

แหมะ! บรรดาแม่บ้านขาเมาท์จะไม่ซุบซิบกันเลยก็คงแปลก

ตัวละครบางตัวที่ตอนแรกไม่คิดว่าจะมีบทบาทเด่นออกมา ก็กลับกลายเป็นตัวเด่น
(แน่นอนว่าเด่นในแบบเนิบๆ เรียบง่าย)

หน้ากาก - เรื่องนี้รู้สึกเนื้อหาหนักกว่าคุณหมาเขยขวัญ ความรู้สึกสับสนประหลาด

ที่จู่ๆ ก็ผุดโผล่ขึ้นมาในใจของมิจิโกะหลังได้ฟังเรื่องราวของคิม ซองรยองจากเพื่อนคนหนึ่ง

ความรู้สึกที่ถูกเหมารวม ออกแนวเหยียดเชื้อชาติของคนเยอรมันต่อคนเอเชีย

"การไม่แสดงออกทางสีหน้า" ถูกมองว่าอาจเป็นคนที่มีด้านมืดในจิตใจ

และอาจจะทำอะไรที่ไม่ดีก็ได้

ไปปลุกพลังความรู้สึก "บางอย่าง" นั้นขึ้นในใจมิจิโกะ

เรื่องราวของมิจิโกะ อาจเป็นเพียงเรื่องราวธรรมดาของคนที่ไปอาศัยอยู่ในต่างแดน

โดยเฉพาะคนชาติเอเชียอย่างเรา มันคงไม่ง่ายและราบรื่นไปเสียทุกอย่าง

และคงหนีไม่พ้นการถูกเหยียดสีผิว หรือเชื้อชาติ

ตัวมิจิโกะเอง คงได้รับแรงกดดันทั้งเรื่องการเรียน งานพิเศษ

ความคิด ความอ่านของคนรอบข้างไม่น้อย

การกระทำในตอนท้ายของเธออาจเป็นผลจากความรู้สึกนั้นก็ได้

สิ่งที่คาซึโอะคิด "สิ่งที่มิจิโกะพูด ไม่ต้องตอบทุกเรื่องก็ไม่เสียหายอะไร"

อ่านแล้วก็ให้หงุดหงิดแทนมิจิโกะ อยากจะยกกระทะทอดเทมปูระฟาดสักที

(หล่อนมีกระทะเทมปูระตั้งแต่เมื่อไร)

ความนึกคิด ความรู้สึกของคนใช่ว่าจะละเลยเพิกเฉยกันได้ง่ายๆ เสียเมื่อไร

ไม่ตอบทุกเรื่องก็ได้ แค่อย่านิ่งเฉยเหมือนเป็นเพียงแค่ลมพัดมาแล้วพัดไป

เมื่อสวมหน้ากาก คนอื่นก็ไม่ได้สนใจว่าเราเป็นคนชาติไหน

มันบ่งบอกว่า คนเรามักจะเลือกตัดสินจากสิ่งที่เห็นภายนอกมากกว่า จริงไหม?

“ถึงความเจ็บปวดจะจบลง แต่ก็ไม่มีอะไรที่ ‘หายวับ’ ไป 

เพราะฉะนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะจบบริบูรณ์”

#YokoTawada #หน้ากาก #คุณหมาเขยขวัญ