เจินหวน จอมนางคู่แผ่นดิน - The Hunger Games ฉบับพระสนมนางใน
"ใยชีวิตจึงไม่งามเหมือนแรกพบ
รักประสบหวานชื่นมิเลือนหาย
สรรพสิ่งหมุนเวียนเปลี่ยนกลับกลาย
รักเสื่อมคลายจางหายไร้อาวรณ์"
- เจินหวน
(หลิวเลี่ยนจื่อ, เจินหวน จอมนางคู่แผ่นดิน,
สยามอินเตอร์บุ๊ค, น. 352 ล. 1)
 |
| ภาพจาก booksonline.in.th |
"เจินหวน จอมนางคู่แผ่นดิน (后宫·甄嬛传)"
เล่ม 1 - 10 (จบ)
ผู้เขียน: หลิวเลี่ยนจื่อ (流潋紫)
ผู้แปล: ดารินทิพย์
สนพ. สยามอินเตอร์บุ๊ค, 2558
"...วอนขอหนึ่งรักแท้มั่นคง รักยืนยงคู่เคียงจนแก่เฒ่า..." คือความปรารถนาสูงสุดในใจของเจินหวน หากแต่ชะตาฟ้านั้นชอบเล่นตลกกับชีวิต ชายหนุ่มที่เจินหวนรักกลับมิอาจรักและมีนางเป็นภรรยาได้แค่หนึ่งเดียว
เจินหวนได้รับคัดเลือกเข้าถวายตัวเป็นนางในในฮ่องเต้เสวียนหลิงแห่งราชวงศ์ต้าโจว แรกเริ่มเดิมทีนางไม่ต้องการเข้าสู่วังวนของการต่อสู้แย่งชิงความโปรดปรานกับเหล่าสนมนางในคนอื่น ๆ ขอแค่มีชีวิตสงบสุขอยู่เรื่อยไป หากแต่ชีวิตในวังหลวงนั้นหรือจะเรียบง่ายสงบสุขอย่างที่หวัง เมื่อนางตกหลุมรักบุรุษผู้ปกครองใต้หล้า และตัดสินใจมอบหัวใจให้กับเขา ก็มิอาจหนีพ้นชะตาที่ต้องต่อสู่ฝ่าฟันเพื่อเอาชีวิตรอด เกมแห่งการชิงดีชิงเด่นอันดุเดือดระหว่างสนมนางในที่เล่นกันถึงตาย!
หลังจากรอมานานในที่สุดเล่ม 10 ซึ่งเป็นเล่มจบก็ตีพิมพ์ออกมาจนได้ในงานมหกรรมหนังสือเมื่อเดือนตุลาที่ผ่านมา ครบชุดแล้วก็ได้ฤกษ์หยิบมาอ่านเสียที (เล่มจบไม่ออก เราจะไม่เริ่มอ่าน ไม่งั้นมันค้างคา แถมจะลืมเนื้อหาในเล่มก่อน ๆ เอาง่าย ๆ เสียด้วย) เล่ม 1 - 4 อ่านแล้วเฉย ๆ เป็นช่วงแรก ๆ ของเรื่อง พอเข้าเล่ม 5 เป็นต้นไปถึงเริ่มเข้มข้นขึ้น หวานซึ้งขึ้น และลุ้นระทึกขึ้นเรื่อย ๆ สนุกมาก
นิยายเรื่องนี้โด่งดังมาก และถูกนำไปสร้างเป็นซีรีส์เมื่อประมาณปี 2012 ความยาว 76 ตอน! แม่เจ้า เรียกได้ว่าดูกันตาแฉะเลยทีเดียว แต่ในซีรีส์นั้นดัดแปลงช่วงเวลาไปเป็นยุคของฮ่องเต้หย่งเจิ้น (ยุคต้าโจวในฉบับนิยายนั้นผู้เขียนสมมติขึ้นมา ไม่ได้มีอยู่จริง) ซึ่งตอนอ่านนิยายนี้เล่มแรก ๆ เราก็เริ่มคุ้น ๆ กับพล็อต คิดว่าน่าจะเคยดูฉบับซีรี่ส์มาก่อนหน้านี้ แต่นานมากละเลยลืม ทีนี้ก็เลยพอเดาได้บ้างว่าตัวละครตัวไหนร้ายจริง แต่ความสนุกในการอ่านก็ไม่ได้ลดลงนะ ฮ่องเต้ในนิยายคือเสวียนหลิงนั้น ผู้เขียนบรรยายไว้ซะหล่อเหลางามสง่า แต่พอไปเจอหย่งเจิ้นในซีรี่ส์เท่านั้นแหละ ฝันดิฉันพลันสลาย 555 ยังดีที่มีเสวียนชิงมาปลอบใจ >w< เอา MV มาแปะไว้ให้ดูกันด้วย ซีรีส์ซับไทยยังมีให้ดูใน youtube นะ ถ้าอยากดูไปลองหาดูได้
สำหรับคนที่ชอบดูซีรี่ส์จีนแนวจักร ๆ วงศ์ ๆ น่าจะพอคุ้นเคยกับความยากลำบาก และความไม่แน่นอนของชีวิตในวังหลวง เมื่อรุ่งโรจน์จนถึงจุดสูงสุด ก็อาจตกอับล่วงหล่นได้ในพริบตา ความโปรดปรานจากฮ่องเต้อาจนำมาซึ่งลาภยศสรรเสริญ และเงินทองของมีค่ามากมาย แต่ขณะเดียวกันก็นำพาศัตรูและภยันตรายมาสู่ตัวได้เช่นเดียวกัน เจินหวนเป็นคนฉลาด มีไหวพริบ นางรู้ดีถึงคุณและโทษของการเป็นที่โปรดปรานของบุรุษผู้อยู่เหนือใต้หล้า จึงพยายามหาหนทางหลีกหนี แต่สุดท้ายเมื่อไม่สามารถหนีโชคชะตาและหัวใจตัวเองได้พ้น นางก็จำต้องเดินเข้าสู่หนทางอันตรายของการเป็นสนมคนโปรดของเสวียนหลิง ด้วยหัวใจรักแท้และความใสซื่อของวัยสาว เจินหวนจึงมอบหัวใจและชีวิตให้เขาจนหมด โดยที่ไม่รู้เลยว่าการได้มาซึ่งความโปรดปรานของนางนั้นมีความลับอันน่าตระหนกบางอย่างซ่อนอยู่
มิตรภาพในวังนั้นก็ฉาบฉวย เปลี่ยนแปลงได้ง่าย และเต็มไปด้วยผลประโยชน์ หากไว้ใจคนผิดก็อาจตกสู่ห้วงอันตรายถึงชีวิตได้ง่าย ๆ เบื้องหน้าคือสาวงามอ่อนโยนน่าทะนุถนอม แต่เบื้องหลังอาจเป็นหญิงสาวที่เต็มไปด้วยไฟริษยา เพลิงแค้น เจ้าแผนการ การหักเหลี่ยมเฉือนคม ชิงไหวชิงพริบกันไปมาของเหล่าสนมนางในในเรื่องนับว่าสนุกมาก มีโอกาสพลิกผันเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด มีสตรีมากมายที่ไปลงเอยอยู่ในตำหนักเย็น และไม่น้อยที่สูญเสียชีวิต ประหนึ่ง The Hunger Games ก็ไม่ปาน (เจินหวน สาวน้อยผู้มากับไฟ!) บทหวานซึ้งก็โรแมนติกฟินจิกหมอนชวนเคลิ้มฝันดี ผู้อ่านจะได้ติดตามการเติบโตของเจินหวน จากเด็กสาววัยใส จนกลายเป็นหญิงแกร่งที่วางแผนฟาดฟันกับศัตรูได้อย่างถึงพริกถึงขิงน่าติดตาม
คนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องสำหรับเรา คือเวินสือชู พ่อเจ้าประคุณรับประทานแห้วตลอด เมื่อครั้งเจินหวนบรรยายความรู้สึกที่มีต่อความรักของเวินสือชูนี่อ่านแล้วจุกโคตร คือมีอยู่ก็เหมือนไม่มี หายไปก็ไม่รู้สึกอะไร "...ความรู้สึกของเวินสือชู ข้ารับรู้มาตลอดและไม่เคยนำมาใส่ใจ สำหรับข้าแล้ว ความรู้สึกของเขาก็ไม่ต่างจากใบไม้ใบหนึ่งบนต้นไม้ รู้ว่าอยู่ตรงไหนก็เท่านั้น ใบไม้ร่วงหล่นก็ไม่สนใจ ต่อให้วันหนึ่งหายไปก็ไม่รู้สึกอะไร ดังนั้นข้าจึงไม่เคยว้าวุ่นใจเพราะเขา..." (น. 37, ล. 3) ทำเพื่อเจินหวนตั้งมากมาย สุดท้ายก็ว่างเปล่า (แล้วยังตอนที่ใช้มีด...กับ...ตัวเองอีก โอ๊ยยยย อะไรชีวิตมันจะโหดร้ายอย่างนี้เล่าสือชูวววววววว)
บทดราม่าก็สะเทือนอารมณ์ดี ทำให้น้ำตาซึมได้อยู่ แต่ยังไม่ถึงกับน้ำตาไหลพราก (อาจจะเป็นเพราะแอบขี้โกงด้วยแหละ อ่านถึงตอนไหนแล้วอดรนทนไม่ได้ก็จะเข้าไปเปิดซีรี่ส์ดูว่ามันจะรอดไหม จะเป็นไงต่อ) สำนวนแปลของคุณดารินทิพย์ก็โอเคด้วยแหละ อ่านแล้วไม่ติดขัด บทกลอนก็แปลเพราะดี จุดพิมพ์ผิดมีอยู่บ้างแต่น้อยจนไม่รู้สึกหงุดหงิดใจ ถ้าชอบนิยายแนววังหลวง สนมนางใน น่าจะชอบเรื่องนี้กัน
"ข้ารู้ เมื่อครู่มีอยู่ชั่วขณะหนึ่ง สายลมในใจเจ้าพัดมาที่ข้า ต่อให้เป็นเวลาสั้น ๆ เพียงครู่เดียว แต่ข้าก็ดีใจอย่างยิ่ง ข้าจะรอเจ้า รอสายลมในใจเจ้าพัดมาที่ข้าอีกครั้ง ขอเพียงเจ้าเต็มใจ ข้าจะอยู่ข้างกายเจ้าเสมอ ขอเพียงเจ้าหันมา ก็จะเห็นข้าอยู่ตรงนี้"
"...วอนขอหนึ่งรักแท้มั่นคง รักยืนยงคู่เคียงจนแก่เฒ่า..." คือความปรารถนาสูงสุดในใจของเจินหวน หากแต่ชะตาฟ้านั้นชอบเล่นตลกกับชีวิต ชายหนุ่มที่เจินหวนรักกลับมิอาจรักและมีนางเป็นภรรยาได้แค่หนึ่งเดียว
เจินหวนได้รับคัดเลือกเข้าถวายตัวเป็นนางในในฮ่องเต้เสวียนหลิงแห่งราชวงศ์ต้าโจว แรกเริ่มเดิมทีนางไม่ต้องการเข้าสู่วังวนของการต่อสู้แย่งชิงความโปรดปรานกับเหล่าสนมนางในคนอื่น ๆ ขอแค่มีชีวิตสงบสุขอยู่เรื่อยไป หากแต่ชีวิตในวังหลวงนั้นหรือจะเรียบง่ายสงบสุขอย่างที่หวัง เมื่อนางตกหลุมรักบุรุษผู้ปกครองใต้หล้า และตัดสินใจมอบหัวใจให้กับเขา ก็มิอาจหนีพ้นชะตาที่ต้องต่อสู่ฝ่าฟันเพื่อเอาชีวิตรอด เกมแห่งการชิงดีชิงเด่นอันดุเดือดระหว่างสนมนางในที่เล่นกันถึงตาย!
หลังจากรอมานานในที่สุดเล่ม 10 ซึ่งเป็นเล่มจบก็ตีพิมพ์ออกมาจนได้ในงานมหกรรมหนังสือเมื่อเดือนตุลาที่ผ่านมา ครบชุดแล้วก็ได้ฤกษ์หยิบมาอ่านเสียที (เล่มจบไม่ออก เราจะไม่เริ่มอ่าน ไม่งั้นมันค้างคา แถมจะลืมเนื้อหาในเล่มก่อน ๆ เอาง่าย ๆ เสียด้วย) เล่ม 1 - 4 อ่านแล้วเฉย ๆ เป็นช่วงแรก ๆ ของเรื่อง พอเข้าเล่ม 5 เป็นต้นไปถึงเริ่มเข้มข้นขึ้น หวานซึ้งขึ้น และลุ้นระทึกขึ้นเรื่อย ๆ สนุกมาก
นิยายเรื่องนี้โด่งดังมาก และถูกนำไปสร้างเป็นซีรีส์เมื่อประมาณปี 2012 ความยาว 76 ตอน! แม่เจ้า เรียกได้ว่าดูกันตาแฉะเลยทีเดียว แต่ในซีรีส์นั้นดัดแปลงช่วงเวลาไปเป็นยุคของฮ่องเต้หย่งเจิ้น (ยุคต้าโจวในฉบับนิยายนั้นผู้เขียนสมมติขึ้นมา ไม่ได้มีอยู่จริง) ซึ่งตอนอ่านนิยายนี้เล่มแรก ๆ เราก็เริ่มคุ้น ๆ กับพล็อต คิดว่าน่าจะเคยดูฉบับซีรี่ส์มาก่อนหน้านี้ แต่นานมากละเลยลืม ทีนี้ก็เลยพอเดาได้บ้างว่าตัวละครตัวไหนร้ายจริง แต่ความสนุกในการอ่านก็ไม่ได้ลดลงนะ ฮ่องเต้ในนิยายคือเสวียนหลิงนั้น ผู้เขียนบรรยายไว้ซะหล่อเหลางามสง่า แต่พอไปเจอหย่งเจิ้นในซีรี่ส์เท่านั้นแหละ ฝันดิฉันพลันสลาย 555 ยังดีที่มีเสวียนชิงมาปลอบใจ >w< เอา MV มาแปะไว้ให้ดูกันด้วย ซีรีส์ซับไทยยังมีให้ดูใน youtube นะ ถ้าอยากดูไปลองหาดูได้
ภัยพิบัติแห่งความงาม (红颜劫 - Hong Yan Jie)
หงส์คู่โบยบิน (凤凰于飞 - Fenghuang yu fei) - 刘欢 (Liu Huan)
สำหรับคนที่ชอบดูซีรี่ส์จีนแนวจักร ๆ วงศ์ ๆ น่าจะพอคุ้นเคยกับความยากลำบาก และความไม่แน่นอนของชีวิตในวังหลวง เมื่อรุ่งโรจน์จนถึงจุดสูงสุด ก็อาจตกอับล่วงหล่นได้ในพริบตา ความโปรดปรานจากฮ่องเต้อาจนำมาซึ่งลาภยศสรรเสริญ และเงินทองของมีค่ามากมาย แต่ขณะเดียวกันก็นำพาศัตรูและภยันตรายมาสู่ตัวได้เช่นเดียวกัน เจินหวนเป็นคนฉลาด มีไหวพริบ นางรู้ดีถึงคุณและโทษของการเป็นที่โปรดปรานของบุรุษผู้อยู่เหนือใต้หล้า จึงพยายามหาหนทางหลีกหนี แต่สุดท้ายเมื่อไม่สามารถหนีโชคชะตาและหัวใจตัวเองได้พ้น นางก็จำต้องเดินเข้าสู่หนทางอันตรายของการเป็นสนมคนโปรดของเสวียนหลิง ด้วยหัวใจรักแท้และความใสซื่อของวัยสาว เจินหวนจึงมอบหัวใจและชีวิตให้เขาจนหมด โดยที่ไม่รู้เลยว่าการได้มาซึ่งความโปรดปรานของนางนั้นมีความลับอันน่าตระหนกบางอย่างซ่อนอยู่
มิตรภาพในวังนั้นก็ฉาบฉวย เปลี่ยนแปลงได้ง่าย และเต็มไปด้วยผลประโยชน์ หากไว้ใจคนผิดก็อาจตกสู่ห้วงอันตรายถึงชีวิตได้ง่าย ๆ เบื้องหน้าคือสาวงามอ่อนโยนน่าทะนุถนอม แต่เบื้องหลังอาจเป็นหญิงสาวที่เต็มไปด้วยไฟริษยา เพลิงแค้น เจ้าแผนการ การหักเหลี่ยมเฉือนคม ชิงไหวชิงพริบกันไปมาของเหล่าสนมนางในในเรื่องนับว่าสนุกมาก มีโอกาสพลิกผันเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด มีสตรีมากมายที่ไปลงเอยอยู่ในตำหนักเย็น และไม่น้อยที่สูญเสียชีวิต ประหนึ่ง The Hunger Games ก็ไม่ปาน (เจินหวน สาวน้อยผู้มากับไฟ!) บทหวานซึ้งก็โรแมนติกฟินจิกหมอนชวนเคลิ้มฝันดี ผู้อ่านจะได้ติดตามการเติบโตของเจินหวน จากเด็กสาววัยใส จนกลายเป็นหญิงแกร่งที่วางแผนฟาดฟันกับศัตรูได้อย่างถึงพริกถึงขิงน่าติดตาม
คนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องสำหรับเรา คือเวินสือชู พ่อเจ้าประคุณรับประทานแห้วตลอด เมื่อครั้งเจินหวนบรรยายความรู้สึกที่มีต่อความรักของเวินสือชูนี่อ่านแล้วจุกโคตร คือมีอยู่ก็เหมือนไม่มี หายไปก็ไม่รู้สึกอะไร "...ความรู้สึกของเวินสือชู ข้ารับรู้มาตลอดและไม่เคยนำมาใส่ใจ สำหรับข้าแล้ว ความรู้สึกของเขาก็ไม่ต่างจากใบไม้ใบหนึ่งบนต้นไม้ รู้ว่าอยู่ตรงไหนก็เท่านั้น ใบไม้ร่วงหล่นก็ไม่สนใจ ต่อให้วันหนึ่งหายไปก็ไม่รู้สึกอะไร ดังนั้นข้าจึงไม่เคยว้าวุ่นใจเพราะเขา..." (น. 37, ล. 3) ทำเพื่อเจินหวนตั้งมากมาย สุดท้ายก็ว่างเปล่า (แล้วยังตอนที่ใช้มีด...กับ...ตัวเองอีก โอ๊ยยยย อะไรชีวิตมันจะโหดร้ายอย่างนี้เล่าสือชูวววววววว)
บทดราม่าก็สะเทือนอารมณ์ดี ทำให้น้ำตาซึมได้อยู่ แต่ยังไม่ถึงกับน้ำตาไหลพราก (อาจจะเป็นเพราะแอบขี้โกงด้วยแหละ อ่านถึงตอนไหนแล้วอดรนทนไม่ได้ก็จะเข้าไปเปิดซีรี่ส์ดูว่ามันจะรอดไหม จะเป็นไงต่อ) สำนวนแปลของคุณดารินทิพย์ก็โอเคด้วยแหละ อ่านแล้วไม่ติดขัด บทกลอนก็แปลเพราะดี จุดพิมพ์ผิดมีอยู่บ้างแต่น้อยจนไม่รู้สึกหงุดหงิดใจ ถ้าชอบนิยายแนววังหลวง สนมนางใน น่าจะชอบเรื่องนี้กัน
.jpg)
.jpg)
Comments
Post a Comment