สาบสูญ (Six Years) - ฮาร์ลาน โคเบน

"...เมื่อเราตาย ความเจ็บปวดก็หยุด

แต่ความหวังจะฉุดให้เราขึ้นสู่ที่สูง

เพียงเพื่อจะทิ้งเราให้หล่นกระแทกพื้นแข็ง

ความหวังประคองหัวใจเราไว้ในมือของมัน

จากนั้นก็บดขยี้หัวใจเราด้วยกำปั้น

ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เคยที่มันจะหยุด

นั่นแหละคือสิ่งที่ความหวังทำ"

- ฮาร์ลาน โคเบน, สาบสูญ (Six Years)

"สาบสูญ (Six Years)"

ผู้เขียน: ฮาร์ลาน โคเบน (Harlan Coben)

ผู้แปล: มณฑารัตน์ ทรงเผ่า

แพรวสนพ., พิมพ์ครั้งที่ 2, กันยายน 2557

          เจค ฟิชเชอร์ถูกนาตาลีทิ้งไปแต่งงานกับคนรักเก่า วันงานเธอขอร้องให้เขารับปากว่าจะปล่อยพวกเธอไป ไม่ติดตามสืบถามเรื่องของพวกเธออีก และเขาก็รับปาก หกปีถัดมา เขาบังเอิญเห็นข่าวการเสียชีวิตของผู้ชายที่นาตาลีแต่งงานด้วย เจคตัดสินใจเดินทางไปร่วมงานศพ ที่นั่นเขาพบว่าภรรยาของชายคนนั้นไม่ใช่นาตาลี แถมทั้งคู่ยังมีลูกที่โตเป็นวัยรุ่นแล้วด้วย แล้วนาตาลีของเขาหายไปไหน? เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่? ยิ่งเขาสืบค้นเพื่อหาตัวเธอมากเท่าไร ก็ยิ่งพบกับปริศนาดำมืดมากเท่านั้น ทุกคนเตือนให้เขาหยุดก่อนที่เขาจะทำให้คนอื่นๆ ต้องตาย แต่เจคหยุดไม่ได้ เขาต้องหาตัวนาตาลีให้เจอ...

          ไปๆ มาๆ พล็อตเรื่องของลุงโคเบนก็ออกแนวเดิมๆ ไม่ค่อยเปลี่ยนไปเท่าไร บุคลิกของตัวละครอย่างพระเอก ก็ออกจะเป็นคนแบบเดียวกันแทบทุกเรื่องเลยล่ะมั้ง เป็นพระเอกจอมจุ้นที่ปล่อยวางไม่เป็น ชอบเล่นมุกจิกกัดเสียดสี แล้วก็ชอบพล่ามเวลาตื่นเต้นหรือเครียด รักมั่นรักเดียวอยู่กับหญิงสาวสวย และแน่นอนมักจะถูกเธอคนนั้นทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย แต่พ่อเจ้าประคุณก็ค้างคารักมั่นอยู่อย่างนั้น จนอิฮั้นนี่อยากจะเจอแบบนี้สักคน โถวววววว ทูนหัวของบ่าว

          แต่ถึงจะพล็อตเดิมไม่ได้ฉีกแนวไปเท่าไร ก็ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะ ลุงแกเจ๋งตรงที่สร้างเรื่อง เดินเรื่องได้สนุกทุกเรื่อง แถมจุดหักมุมนี่บางทีหักแล้วหักอีก ไม่เคยไว้ใจลุงแกได้เลย ใน "สาบสูญ" นี่เดาปมใหญ่ได้ถูกอย่างหนึ่ง มาคิดๆ ดู บางทีลุงแกอาจจะจงใจให้คนอ่านเดาเรื่องได้บ้างก็ได้มั้ง แต่ถึงจะเดาปมได้ ก็เดาเหตุผลไม่ออกว่าทำไมนาตาลีถึงต้องทำแบบนั้น พอเฉลยออกแล้วก็อึ้ง อารมณ์ขันที่สอดแทรกไว้ในเรื่องก็เป็นสเน่ห์อีกอย่างของผลงานของโคเบน พระเอกมักจะมีบุคลิกน่ารักน่าหยิก และเราอดที่จะรักเขาไม่ได้ นิสัยชอบเรียกคนอื่นด้วยลักษณะเด่นภายนอกนี่ก็เป็นความเกรียนที่เสริมเรื่องอยู่เหมือนกัน อย่างเช่น คุณรวงผึ้ง ซึ่งเจคตั้งให้กับคุณเจ้าหน้าที่ในบ้านพักพิง เนื่องมาจากทรงผมที่เหมือนรังผึ้งของเธอ ซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้ทำให้นึกถึงไมรอน โบลิทาร์ พระเอกในนิยายชุดเรื่องดังอีกเรื่องของลุงโคเบนอยู่เสมอ (ชุดไมรอน โบลิทาร์นี่สนุกนะ นอกจากไมรอนแล้ว วินเพื่อนสนิทของเขาก็เป็นตัวละครอีกตัวที่ชอบ)

          อีกประเด็นหนึ่งที่เรามักจะพบในนิยายของโคเบนเสมอก็คือ "คนเราจะทำอะไรได้มากแค่ไหนเพื่อคนที่เรารัก" ครอบครัว คนรัก เพื่อนสนิท ตัวละครของเขาจะมีความสัมพันธ์ หรือผูกพันกับคนรอบตัวในรูปแบบเหล่านี้เสมอ และมักจะเจอบททดสอบว่ารักของเขานั้นมั่นคงแค่ไหน คนเราถูกกัดกร่อนด้วยความหวัง และความไม่รู้มากเพียงใด ความลับที่ถูกขุดคุ้ยมีพลังทำลายและนำมาซึ่งความตายเสมอ