Winter's coming

"ส้มตำหลวงพระบาง หากินได้ที่นี่..." วันนี้พลพรรคยกพลกันไปกินส้มตำหลวงพระบาง แถวสาทร ที่ร้าน "บ้านส้มตำ"  พระเอกของเรา ส้มตำหลวงพระบาง พี่ที่พาไปบอกว่านี่เป็นเมนูแนะนำ แผ่นขาวๆ ที่ดูเหมือนเส้นใหญ่นั่นคือมะละกอค่ะ ตำใส่ปลาร้า (ถ้าไม่กินปลาร้าก็เลือกได้ค่ะว่าไม่ใส่)  มีกากหมูเคียง ร้านนี้ปกติเขาตำรสจัด ถ้าไม่กินเผ็ดก็ต้องระบุไปตอนเลือกเมนูนะคะ รสชาติพอใช้ได้ ออกเค็ม (พอดีสั่งเผ็ดน้อยไป เพราะมีบางคนกินเผ็ดมากไม่ได้) มันเก๋ตรงมะละกอที่เป็นแผ่นๆ เนี่ยล่ะค่ะ กรุบๆ ดี จานนี้จำไม่ได้ว่าตำอะไร (_ _") มะละกอร้านนี้เขาซอยเป็นเส้นหนาค่ะ ดูเหมือนกุ้ยช่ายขาวเนาะ เอ่อ... จำไม่ได้อีกแล้ว แบบว่าไม่ได้เป็นคนสั่ง เป็นตำเส้นหมี่ค่ะ อร่อยดี มะละกอกรุบกรอบ เส้นหมี่ดูดซึมน้ำส้มตำได้ดี ยำสะเดากุ้งสด น้ำยำแซ่บดีค่ะ คนชอบสะเดาไม่ควรพลาด แนะนำให้ลอง จานโปรดดด กุ้งแช่น้ำปลา กุ้งสด ตัวใหญ่ อวบอิ่ม น้ำจิ้มก็แซ่บอยู่ >3< ปลาทอดทานเล่น ทอดมันหัวปลี จานนี้เฉยๆ ลาบเห็ด อร่อยค่ะ >3< ไก่ทอด เมนูนี

ราเมงรสเด็ด จากเมืองฮกไกโด! วันนี้มีโอกาสแวะไปชิมราเมนที่ร้านซานโตวกะ (ไม่แน่ใจว่าออกเสียงถูกหรือเปล่านะคะ) พิกัดร้านอยู่ที่ CTW ชั้น 6 ฝั่ง Isetan ค่ะ เดินเลยร้านคิโนะคูนิยะไปหน่อย อยู่ซ้ายมือ (น่าจะประมาณร้านที่ 4) อร่อยดีค่ะ ราคากลางๆ อยู่ที่ 200 - 350 บาทโดยประมาณ ราเมงจะมีขนาดชามให้เลือก 3 ขนาด S (100 กว่าบาท), M (230 บาท), และ L (320 บาท) ราคาในวงเล็บนี่โดยประมาณนะคะ แล้วก็มีพวกของทานเล่นอย่าง เกี๊ยวซ่า หมูย่างเสริฟบนเตาถ่าน ฯลฯ มีแบบเป็นเซ็ต ชุดสุดคุ้ม (ชุดครอบครัวจะมีแถมของเล่นด้วยล่ะ) อ่อ มี service charge 10% ด้วยนะคะ ตอนนี้บัตรเครดิตซิตี้แบงค์รับส่วนลด 10% อยู่ค่ะ  (สรุปได้ลดค่าเซอร์วิซชาร์จไป ค่าอาหารจ่ายเต็ม ฮาาาาา) ชุดนี้อลังเว่อ ประมาณ 320 บาท คุ้มมาก (ราเมนเป็นซุปเต้าเจี้ยวรสเผ็ด ต้องเพิ่มอีก 10 บาท) ในถ้วยเป็นข้าวหน้าหมูชาชูมั้ง อร่อยดี หอมๆ ชามนี้ราเมนซุปเกลือ อร่อยมาก (ตอนแรกแอบกลัวว่าจะเค็มแบบเกลือมาเลยเหรอ 555) น้ำซุปข้นกลมกล่อม มีบ๊วยเค็มมาด้วย เส้นออกแข็งหน่อยไม่นิ่มมาก เป็นเส้นกลมเล็กกำลังดี หมูก็นุ่ม หยุ่น หนา ให้ 8.5 เต็ม 10

"ถ้าก่อนจะได้เจอกันสองต่อสอง เขาได้อยู่กับเธอขณะที่เธออยู่กั บคนอื่นๆ นานๆ เขาจะจำคนที่เขารักในตัวเธอได้ห รือเปล่า ถ้าเขาได้รู้จักเธอเฉพาะตอนที่เ ธอมีใบหน้าที่ใช้แสดงต่อเพื่อนร่ วมงาน เจ้านายของเธอ ลูกน้องของเธอ ใบหน้านั้นจะทำให้เขาดื่มด่ำและ ปลาบปลื้มหรือเปล่า ต่อคำถามเหล่านี้ เขาไม่มีคำตอบ"  - มิลาน คุนเดอรา  #ตัวตน   #L 'identite ชื่อเรื่อง: ตัวตน (L'identite) ผู้แต่ง: มิลาน คุนเดอรา (Milan Kundera) ผู้แปล: อธิชา มัญชุนากร กาบูล็อง สนพ. กำมะหยี่ (พิมพ์ครั้งที่ 1, 2555)      เคยได้ยิน หรือได้อ่านมาจากที่ไหนสักที่ว่า "ตัวตน" เป็นเพียงสิ่งที่คนเราสมมติขึ้น นั่นเป็นเพราะคนเราต้องการ "บทบาท" เพื่อที่จะมีจุดยืน มีสิ่งยึดเหนี่ยว ไม่ให้เคว้งคว้างกลวงเปล่า เพื่อให้สามารถพูดถึงตัวเองได้อย่างมีความหมาย เพื่อให้ตัวเองเป็นอะไรสักอย่างในสายตาของคนอื่นหรือเปล่า?      ในนิยายเล่มนี้บอกเล่าเรื่องราวของคู่รักชองตาล และฌอง-มารฺค เมื่อฌอง-มารฺคเดินทางไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่ป่วยหนักเจียนตาย ชองตาลตามไปด้วยและรอเขาที่โรงแรมขณะที่เขาแยกไ

"บุตรชายทั้ง 7 จะจากไป เหลือเพียง 6 ที่กลับมา..."      Saving General Yang หรือสุภาพบุรุษตระกูลหยาง เวอร์ชั่นนี้เป็นเรื่องราวในรุ่นพ่อ คุณชายทั้ง 7 (ไม่มีสโนไวท์เป็นแขกรับเชิญนะ) จำต้องเดินทางไปสนามรบเพื่อช่วยพ่อที่ติดกลข้าศึกอยู่บนดอยหมาป่า เป็นภารกิจทำเพื่อแม่โดยแท้ (มิได้ทำเพื่อบ้านเมืองแบบเป็นบ้าเป็นหลังเหมือนภาคอื่นๆ) เรื่องราวก็เป็นเหมือนที่หลายๆ คนคงรู้กันดีอยู่แล้วกับประวัติตระกูลหยาง ซึ่งนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ และละครโทรทัศน์หลากหลายเวอร์ชั่น      สำหรับเวอร์ชั่นนี้พี่ 3 เท่มาก รับบทโดยไจ่ไจ๋ หรือ Vic F4 นั่นเอง (ก็พ่อหนุ่มหนวดที่ง้างคันธนูอย่างเท่ในโปสเตอร์นั่นแหละ ตอนแรกจำไม่ได้ว่าเป็นไจ๋ เสิร์ชดูรายชื่อนักแสดก่อนดูถึงรู้) ดูไปดูมาแบบนี่มันหยางซานหลาง หรือเลโกลัสจากเดอะลอร์ดออฟเดอะริงค์วะเฮ๊ย (แม้จะหล่อและลีลาไม่เทพเท่า แต่ไจ๋ก็ยังเท่อยู่มาก ไม่เคยเห็นออกแอคชั่นขนาดนี้ >w<)     รู้สึกว่าเวอร์ชั่นนี้จะไม่ค่อยประสบความสำเร็จในฮ่องกง และจีนแผ่นดินใหญ่เท่าไร ทั้งๆ ที่นักแสดงนำแต่ละคนนี่ก็ดังๆ เด่นๆ ทั้งนั้น อย่างคำวิจารณ์ในเว็บผู้จัดการนี่ก็สับเละ

"ประวัติศาสตร์ไม่ใช่คำโกหกของผู้ชนะ ดังที่ผมเคยพูด... มันเป็นความทรงจำของผู้รอดชีวิตมากกว่า" - จูเลียน บาร์นส์ #ณที่สิ้นสุดของบางสิ่ง ชื่อเรื่อง: ณ ที่สิ้นสุดของบางสิ่ง (The Sense of an Ending) ผู้เขียน: จูเลียน บาร์นส์ ผู้แปล: โตมร ศุขปรีชา สนพ.: ไลต์เฮาส์ พับลิชชิ่ง พิมพ์ครั้งแรก 2556      หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลเดอะ แมน บุ๊กเกอร์ไพรซ์ ประจำปี 2011 (รางวัลนี้มอบให้นักเขียนนวนิยายในสหราชอาณาจักร หมู่ประเทศเครือจักรภพและสาธารณรัฐไอร์แลนด์ อ่านเพิ่มเติมได้ที่  http://www.themanbookerprize.com/node/1  ) เห็นครั้งแรกในหน้าเพจของไลต์เฮาส์ พับบลิชชิ่งก่อนงานหนังสือตุลา '56 ที่ผ่านมา สะดุดตากับปกก่อนเป็นอันดับแรก ชื่อเรื่องอันดับถัดมาที่ต้องใจ คำโปรยโฆษณาของสนพ. ในเพจ  https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151626473632190&set=a.10151626321222190.1073741833.175515022189&type=1&theater  ก็ยิ่งทำให้สนใจ และประการสุดท้ายสำคัญสุดที่ทำให้ตัดสินใจว่ายังไงก็ต้องซื้อ คือผู้แปล คุณโตมร ศุขปรีชา      หนังสือแบ่งออกเป็นสองภาค ภาคแรกเป็นเรื่องราวในช่ว

"โปรดอย่าคิดว่านี่คือหนังรัก..." "เราไม่ควรตีความไปต่างๆ นานากับเหตุการณ์ธรรมดาๆ ที่เกิดขึ้นบนโลก"  # 500DaysOfSummer เมื่อชายคนหนึ่งที่เชื่อในรักแท้และพรหมลิขิต  ตกหลุมรักหญิงสาวที่ไม่เชื่อทั้งสองอย่าง และไม่อยากมีแฟน ความคาดหวัง และความจริงเป็นสิ่งที่สวนทาง ไม่มีวันมาบรรจบกัน (?)      ในความสัมพันธ์ของคนเรามักมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่คาดหวังมากกว่าอีกฝ่ายเสมอ และบ่อยครั้งความคาดหวังนั้นก็ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง ทอม ชายหนุ่มธรรมดา ชีวิตสามัญ ตกหลุมรักซัมเมอร์สาวน้อยที่ดูธรรมดา แต่มีเสน่ห์ไม่ธรรมดา เธอไม่เชื่อในความรัก ไม่เชื่อในพรหมลิขิต ไม่อยากมีแฟน ความสัมพันธ์ของทั้งสองเป็นไปในแบบ "ค่อยเป็นค่อยไป" อย่างที่ทอมเข้าใจ ไม่ระบุสถานะ หรือไม่ต้องมี "ป้าย" บอก แต่ยิ่งนานวันทอมก็ยิ่งรักซัมเมอร์ แน่นอน...ในใจลึกๆ เขารู้สึกว่าทั้งสองเป็นมากกว่าเพื่อน เป็นอะไรมากกว่านั้น แต่ก็พูดออกมาชัดๆ ไม่ได้ว่าเป็นแฟน...      "กิ๊ก" น่าจะเป็นคำที่เหมาะกับสถานะความสัมพันธ์ของคนทั้งสอง (ถ้าหากคุณต้องการคำเรียกที่ชัดเจนน่ะนะ แต่...เราเป็นใ

"ครั้งหนึ่งในชีวิตกับ Seiryu Sushi" https://www.facebook.com/seiryusushi           มีเพื่อนแนะนำร้านนี้มาว่าอร่อยมาก ก็เลยชวนพลพรรคนักชิมอีกสามหน่อไปร่วมด้วยช่วยกันพิสูจน์มาเมื่อ 25/10/2013 Seiryu Sushi ร้านอยู่ตรงซอยศาลาแดง 1 แนะนำให้มา BTS หรือ MRT แล้วเดินไปร้าน เพราะแถวนั้นรถติดเอาเรื่อง แล้วก็โทรจองโต๊ะเผื่อไว้ด้วยก็ดีค่ะ ร้านเขาไม่ใหญ่มาก ลูกค้าเยอะทีเดียว (เบอร์โทร พิกัด และรายละเอียดอื่นดูเพิ่มเติมได้ในลิงค์เพจเฟซบุ๊คด้านบนนะคะ)           ซูชิเขาอร่อยสมคำร่ำลือค่ะ ปลาสดมาก ชิ้นอวบหนา แซลมอนเนี่ยะเรียกได้ว่าละมุนลิ้นละลายในปาก ไม่ละลายในมือ สนนราคาก็แพงอยู่ค่ะ แต่ก็คุ้มกับคุณภาพและรสชาติตวามอร่อย การบริการก็ใช้ได้ ซูชิจะขายเป็นคำ หรือเป็นเซ็ตค่ะ แล้วก็มี a-la-cart อย่างพวกข้าวหน้าปลาดิบเป็นชามๆ  อ่อ มีซาชิมิ กับขนมหวานด้วยค่ะ ราคาถูกสุดก็ซูชิปลาหมึกกล้วย 35 บาท ไล่เรียงไปจนถึงคำละเป็นร้อย (มีเซ็ตซูชิหน้าเนื้อ 4 คำหรือไงเนี่ยค่ะ 1,500 บาทด้วยนะ ช็อกเบาๆ (_ _") ยังไม่เคยกินซูชิเนื้อนะ เห็นราคาแล้วก็คิดว่าดีแล้วล่ะที่ไม่เคยกิน 5555) อันนี้ช

เรื่อง: เริงระบำแดนสนธยา (Dance, Dance, Dance) ผู้เขียน: Haruki Murakami ผู้แปล: นพดล เวชสวัสดิ์ สนพ. กำมะหยี่ พิมพ์ครั้งที่ 1: ก.ย. 2556 (จัดพิมพ์ครั้งก่อนหน้า มี.ค. 2547 สนพ. แม่ไก่ขยัน) "สรรพสิ่งเริ่มต้นจากการเล่าเรื่องตัวเอง นั่นเป็นก้าวแรก ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จ  ผู้คนก็จะหยิบข้อความนั้นไปเป็นบรรทัดฐานในการตัดสินพิพากษา" - ผม (หน้า 15, เริงระบำแดนสนธยา, ฮารุกิ มูราคามิ)           "เริงระบำแดนสนธยา (Dance Dance Dance)" เป็นเล่มต่อจากชุดไตรภาคมุสิก (สดับลมขับขาน - Hear the Wind Sing, พินบอล 1973 - Pinball, 1973, และแกะรอย แกะดาว - A Wild Sheep Chase) สนพ. กำมะหยี่เพิ่งนำมาตีพิมพ์ใหม่และวางขายในงานมหกรรมหนังสือที่เพิ่งผ่านมา เล่มนี้ข้าพเจ้าพรีออเดอร์มาจากทางเว็บ  http://readery.co/  พร้อมกับเล่ม TV People ที่เขียนถึงไปแล้วในบล็อกก่อนหน้า เริงระบำฯ นี่เพิ่งอ่านจบสดๆ ร้อนๆ เมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง (3 พ.ย.)         จริงๆ จำเรื่องราวในชุดไตรภาคมุสิกไม่ได้แล้ว ชุดนั้นอ่านมานานมากกกก แต่ก็ยังพอรื้อฟื้นเรื่องราวได้บ้างอยู่ตอนที่อ่านเริงระบำ

เรื่อง: ทีวีพีเพิล (TV People) ผู้เขียน: Haruki murakami แปลโดย: รวมนักแปลหลายท่าน สนพ. กำมะหยี่ "ทีวีพีเพิลมาที่ห้องของผมตอนเย็นวันอาทิตย์..."         รวมเรื่องสั้นชุดใหม่ล่าสุดของเฮียมู หรือฮารูกิ มูราคามิ นักเขียนชื่อดังชาวญี่ปุ่น อีก 1 นักเขีนโปรดของข้าพเจ้า จริงๆ อ่านจบมาสักพักละ สั่ง pre-order มาจากเพจ  https://www.facebook.com/readery?fref=ts  ตั้งแต่ก่อนงานมหกรรมหนังสือเมื่อปลายเดือนต.ค.ที่เพิ่งผ่านมา แต่ยังนึกถ้อยความที่จะมาบอกกล่าวเล่าถึงในบล็อกนี้ไม่ออก พอดีเพิ่งอ่าน "เริงระบำแดนสนธยา (Dance Dance Dance)" จบ บวกกับวันนี้ถึงบ้านเร็ว ก็เลยมาเขียนบล็อกสักหน่อย ไม่งั้นนานไปจะไม่ได้เขียน และลืมเรื่องราวเสียก่อน        บอกก่อนเลยว่าอ่านแล้วไม่สามารถตีความได้อย่างคำตามในเล่ม หรืออย่างที่นักอ่านเก่งๆ หลายคนเขาวิเคราะห์ตีความกันได้ อ่านเพื่อความบันเทิงและความชอบล้วนๆ ;p ผลงานของเฮียมูไม่ว่าจะเป็นนิยาย หรือเรื่องสั้นค่อนข้างจะแปลกแหวกแนวอยู่สักหน่อย เรื่องราวลึกลับ ผู้คนประหลาด บางตอนก็เหงาเคว้งคว้าง บางตอนตื่นเต้นลุ้นระทึก ส่วนใหญ่โทนเรื่องจ