Winter's coming

" บางทีชีวิตก็อยู่ที่การทุ่มเททำงานที่เราชอบนะ ไม่ใช่งานที่เราคิดว่าเราน่าจะทำ " - โจ้บองโก้ (หน้า 131) daypoets.com "กอ ขอ คอ งอ" ผู้เขียน: โจ้บองโก้ สนพ. อะบุ๊ก พิมพ์ครั้งแรก, กันยายน 2557           สมัยเรียน ภาษาไทยเป็นวิชาที่ได้คะแนนกลาง ๆ ไม่ได้ดีโดดเด่นอะไร แต่มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ไม่มีวันลืมซึ่งเกี่ยวข้องกับวิชานี้ ก็คือตอนม. ปลายเผลอหลับในห้องเรียนแล้วอาจารย์จับได้ ทั้งอายทั้งรู้สึกผิด ยังจำสีหน้าและแววตาอาจารย์ในเวลานั้นได้อยู่เลย มันหลับไปตอนไหนไม่รู้ตัวจริง ๆ นะ หนูขอโทษ T^T           นอกจากเป็นภาษาประจำชาติที่ต้องใช้ในชีวิตประจำวัน และเป็นวิชาที่ต้องเรียนแล้ว ก็ไม่ได้รู้สึกสนใจอะไรมากมาย เดี๋ยวนี้ยังดีขึ้นหน่อยที่เพิ่มความใส่ใจกับการสะกดให้ถูกขึ้นมาบ้าง ก่อนจะพิมพ์จะเขียนอะไรก็เช็กก่อน ถึงจะยังมีผิด ๆ ถูก ๆ สลับกันไปแต่ก็ยังดีกว่าเมื่อก่อนที่ไม่เคยระวังอะไร แม้จะรู้สึกและคิดว่าภาษาเป็นเรื่องสนุก แต่การเรียนมันไม่สนุกน่ะสิ           หนังสือเกี่ยวกับภาษาส่วนใหญ่ก็น่าเบื่อ และมักจะใช้คำอธิบายยาก ๆ ที่คนอย่างเราเข้าไม่ถึง ส่วนที่อธิบายเข้

" ...โลกของเราไม่ได้สวนทางกัน แต่คือวงแหวนที่ต่อปลายทั้งสองข้างเข้าด้วยกันและเชื่อมกันเป็นหนึ่งเดียว " - เอะมิ (หน้า 237) "พรุ่งนี้ผมจะเดตกับเธอคนเมื่อวาน (Tomorrow I Will Date with Yesterday's You)" (ぼくは明日、昨日のきみとデートする) ผู้เขียน: Takafumi Nanatsuki (七月 隆文) ผู้แปล: กนกวรรณ เกตุชัยมาศ สนพ. Maxx Publishing พิมพ์ครั้งที่ 1, มกราคม 2560           ทะคะโทชิตกหลุมรักเอะมิตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเธอบนรถไฟขณะเดินทางไปมหาวิทยาลัย ในวันเดียวกันนั้นเขาตัดสินใจเข้าไปสารภาพรักและขอ e-mail เพื่อใช้ติดต่อส่งข้อความทางมือถือ แต่เอะมิกลับตอบว่าเธอไม่มีโทรศัพท์มือถือ ทีแรกเขาคิดว่าเธอคงปฎิเสธเขาอ้อม ๆ ใครบ้างที่จะไม่มีมือถือใช้กันล่ะ แต่เมื่อเอะมิยืนยันและยินยอมไปเดินเล่นกับเขา ทะคะโทชิก็มีความสุขมาก เมื่อแยกจากกันในวันนั้นเขาถามเธอว่า " เราจะได้เจอกันอีกไหม? " แต่เอะมิกลับร้องไห้...           นับจากวันนั้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ทะคะโทชิรักเอะมิมากและมีความสุขทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน เขารู้สึกชัดเจนว่าเธอคนนี้แหละที่ "ใช่&quo

" โม่ซี สำหรับซานเซิงแล้วมีเพียงแยกกับเจ้าจึงจะเป็นความทุกข์ยาก ทุกช่วงเวลาที่ได้อยู่ร่วมกับเจ้าล้วนเป็นความสุข คุ้มค่าให้ข้าทะนุถนอมยิ่งกว่าเมื่อก่อน " - ซานเซิง (หน้า 393) "สามชาติผูกพันแม่น้ำลืมเลือน (三嫁未晚)" ผู้เขียน: จิ่วลู่เฟยเซียง (九鹭非香) ผู้แปล: คืนฝัน สนพ. แจ่มใส           ซานเซิงเชื่อว่านี่คงเป็นเคราะห์รักของนางดั่งคำทำนายแน่แท้ เดิมทียังคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ตนนั้นไร้รัก ไร้ทุกข์ ไร้สุข ไร้ซึ่งอารมณ์ใดเพราะนางเป็นเพียงจิตวิญญาณดวงหนึ่งของหินสามชาติในปรโลก โถ ก็แค่ก้อนหินก้อนหนึ่งเท่านั้น จะไปรักใครเป็นกับเขาได้อย่างไร           แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อเขาผู้นั้นก้าวเข้ามาในปรโลกเพื่อลงไปผ่านด่านเคราะห์ในโลกมนุษย์ ซานเซิงก็ถูกชะตากับคนผู้นี้ยิ่งนัก นางเข้าไปขอเกี้ยวเขาซึ่ง ๆ หน้า! ตอนนั้นนางไม่รู้เลยว่าบุรุษรูปงามแสนสง่าผู้นี้เป็นถึงเทพสงครามแห่งแดนสวรรค์ที่ใคร ๆ ก็พากันกลัวเกรง และที่ยิ่งไม่คาดฝันยิ่งกว่าก็คือเทพโม่ซีรับปากนางให้โอกาสเกี้ยวเขาได้ 3 ชาติ!!! ด้วยเหตุนี้เอง ซานเซิง ก้อนหินสามชาติผู้เคยไร้รักจึงติดตามเทพโม่ซีลงไปยังโลกมนุษย์

" หากรักแล้วต้องคำนึงถึงสิ่งที่เสียไปหรือได้มา คำนวณผลประโยชน์และความเสียเปรียบ คิดถึงว่าใครติดค้างใคร...ใครทุ่มเทให้ใครมากกว่ากัน เช่นนั้นยังจะเรียกว่าความรักได้หรือ " - ฟ่งหงหลวน (เล่ม 4, หน้า 8) bookathome.weloveshopping.com "แสนพยศ (卿本惊华)" ผู้เขียน: Xi Zi Qing (西子情) ผู้แปล: ทีมงานห้องสมุด สนพ. ห้องสมุด พิมพ์ครั้งที่ 1, กันยายน - ตุลาคม 2559           เพียงหมากกระดานหนึ่ง มีผลพลิกฟ้า คว่ำแผ่นดิน           ฟ่งหงหลวน เป็นถึงบุตรีของเสนาบดีฟ่ง ขุนนางคนสำคัญแห่งแคว้นตงหลี หากแต่ชีวิตในจวนเสนาบดีของนางนั้นรันทดและลำบากเสียยิ่งกว่าชาวบ้านยากจนเสียอีก ด้วยไร้ซึ่งมารดาคอยปกป้อง แถมบิดาบังเกิดเกล้ายังไม่เคยสนใจ นางจึงถูกคนในจวนรังแกเรื่อยมา ความหวังเพียงหนึ่งเดียวของนางคือการได้แต่งงานกับจวินจื่อหลี หรืออ๋องหลีผู้เป็นที่เคารพเทิดทูนของคนในแคว้น 1 ใน 3 บุรุษแห่งยุค ชายหนุ่มที่นางหลงรักและเฝ้ารอ แต่แล้วเมื่อวันที่นางรอคอยมาทั้งชีวิตมาถึง ฟ่งหงหลวนในชุดเจ้าสาวกลับได้รับจดหมายแจ้งยกเลิกการหมั้นหมายและงานแต่งในวันนั้น! เมื่อความหวังพังทลาย ฟ่งหงหลวนเจ็บช