Winter's coming

"คินดะอิจิ ยอดนักสืบ ตอนที่ 1 คดีฆาตกรมในตระกูลอินุงามิ (犬神家の一族 ) " ผู้เขียน: โยโคมิโซะ เซชิ ผู้แปล: เสาวณีย์ นวรัตน์จำรูญ สนพ. JBook (Bliss Publishing), พิมพ์ครั้งที่ 7           ความสนใจต่อนิยายสืบสวนชุดยาวเรื่องนี้เริ่มต้นมาจากได้ดูซีรีส์ Kindaichi Shônen no Jikenbo Neo (2014) หรือ The Files of Young Kindaichi Neo ที่พ่อหนุ่ม Ryosuke Yamada แห่งวง Hey! Say! JUMP นำแสดง โดยเขารับบทฮาจิเมะ คินดะอิจิ หลานชายของนักสืบชื่อดัง โคสุเกะ คินดะอิจิ ตัวเอกในภาคนิยาย ดูซีรี่ส์แล้วชอบ ก็เลยไปค้นข้อมูลหนังสือ ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าคินดะอิจิในซีรี่ส์ที่ดู กับในภาคนิยายนั้นเป็นคนละคินดะอิจิกัน เขาว่ากันว่าในภาคนิยายจะเป็นปู่ ส่วนภาคซีรี่ส์ (และการ์ตูน) นั้นเป็นหลาน แต่ก็ไม่แน่ใจนะว่าจะเกี่ยวพันกันแบบที่เขาว่านี้จริงหรือเปล่า Ryosuke Yamada น่ารักโนะ >w<           แต่พอไปหาหนังสือนิยายมาอ่านกลับหาไม่ได้ ปัจจุบันเล่มที่มีวางขายจะมีตั้งแต่เล่ม 26 จนล่าสุดน่าจะถึงเล่มที่ 30 แล้ว ตีพิมพ์โดยสนพ. Talent1 (เห็นว่าเป็นทีมงานเดิมจาก Bliss มั้ง) ส่วนเล่ม 1 - 25 หาตามร้านไม่เจอ

"... เรารักกันมาตลอดชีวิต แต่ในท้ายที่สุด เรากลับไม่สามารถอยู่ด้วยกันไปตลอดกาลได้ " - Kazuo Ishiguro, แผลลึก หัวใจสลาย (Never Let Me Go) "แผลลึก หัวใจสลาย (Never Let Me Go)" ผู้เขียน: Kazuo Ishiguro ผู้แปล: นารีรัตน์ ชุนหชา สนพ. เอิร์นเนส, พิมพ์ครั้งที่ 1, กันยายน 2554            เล่มนี้น่าจะซื้อมาจากงานหนังสือเมื่อหลายปีก่อน เก็บไว้นานละ เพิ่งจะหยิบมาอ่านจบไป ชอบนะ เดินเรื่องเหมือนจะเรียบง่าย แต่ขณะที่กำลังเริ่มจะรู้สึกเบื่อ ก็ถูกกระชากกลับมาลุ้นกับเรื่องราวเพราะปมที่ผู้เขียนผูกขึ้น และเหนือความคาดหมายตรงที่มีความเป็น sci-fi อยู่ในเรื่องด้วยเนี่ยล่ะ           แคธี เอช. หนึ่งในคนที่โตมาจากสถาบันเฮลแชม สถาบันลึกลับที่เป็นแหล่งพักพิงของเด็กๆ กลุ่มหนึ่ง ซึ่งรอวันที่จะถูกเรียกให้ไปเป็น " ผู้บริจาค " เด็กๆ ในเฮลแชม อยู่ในความดูแลของครูผู้ปกครอง พวกเขาได้เรียนหนังสือ เรียนศิลปะ เล่นกีฬา แคธีจะเล่าให้เราฟังถึงช่วงชีวิตช่วงนั้นของเธอกับเพื่อนๆ ความทรงจำที่เต็มไปด้วยความรัก ความผูกพัน ความโกรธเคือง มิตรภาพและน้ำตา           ผู้เขียน

" ที่คิดว่าฝันอาจคือจริง ที่เข้าใจว่าจริงอาจเป็นเพียงฝัน" - องอาจ ชัยชาญชีพ, The Last Breakfast "The Last Breakfast" ผู้เขียน: องอาจ ชัยชาญชีพ (เรื่องและภาพ) Special Limited Edition 2012           การได้รู้จักหนังสือเล่มนี้น่าจะเรียกได้ว่าเป็นความบังเอิญ หรือถ้าน้ำเน่าหน่อยก็พรหมลิขิต เพราะบังเอิญไปเจอรูปใน IG ของคนๆ หนึ่ง ซึ่งเขาไม่ได้ตั้งใจจะถ่ายรูปหนังสือเล่มนี้ด้วยซ้ำ รูปนั้นเป็นรูปที่เขาถ่ายชั้นหนังสือในร้านหนังสือแห่งหนึ่ง แล้วในมุมไกลๆ เราสะดุดตากับปกหนังสือเล่มนี้ แต่พยายามเพ่งเท่าไรก็ดูไม่ออกว่าชื่อเรื่องอะไร ซูมก็แล้ว พยายามเดาก็แล้ว ก็ยังหาไม่เจอ จนน้องคนหนึ่งมาช่วยเพ่ง แล้วบอกว่าน่าจะ Last Breakfast ก็ลองกูเกิ้ลหาอีกที จนในที่สุดก็หาเจอ แต่อุปสรรคอย่างใหม่ก็เกิดขึ้น รูปนั้นถ่ายจากร้านหนังสือในจ. ภูเก็ต! เราก็แป้วละ แล้วจะไปซื้อยังไง ลองติดต่อไปทางเพจของร้าน ทางร้านเขาแนะนำว่าร้านหนังสือในกรุงเทพฯ น่าจะมีนะ แต่ถ้าหาไม่ได้ เขาก็ยินดีจะขายแล้วจัดส่งมาให้ทางไปรษณีย์ และแล้วเราก็หากันจนเจอที่ร้าน Bookmoby ตรงหอศิลป์กรุงเทพฯ           Th

ทั้งที่ต่างก็รักกันอย่างลึกซึ้ง แต่แม้จะเข้าใกล้ยังไม่ได้ ในโลกนี้ยังมีเรื่องที่โหดร้ายทารุณกว่านี้อีกหรือไม่? - ถงหัว (桐华), ลำนำรักเทพสวรรค์ (Promise Me a Forever) "ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาค หนึ่งคำมั่น สัญญานิรันดร์ - 曾许诺/曾许诺·殇 (Promise Me a Forever)" ผู้เขียน: ถงหัว (桐华) ผู้แปล: อรจิรา สนพ. สยามอินเตอร์บุ๊ค เล่ม 1 พิมพ์ครั้งแรก, ตุลาคม 2557 เล่ม 2 พิมพ์ครั้งแรก, ธันวาคม 2557 เล่ม 3 พิมพ์ครั้งแรก, มกราคม 2558 เล่ม 4 พิมพ์ครั้งแรก, กุมภาพันธ์ 2558           ผลงานของคุณถงหัวเรื่องล่าสุดที่สยามอินเตอร์บุ๊กนำมาแปล ถัดจาก " เจาะมิติพิชิตบัลลังก์ (步步惊心) " ถ้าเคยอ่านผลงานของนักเขียนท่านนี้จะรู้ว่าเจ๊แกช่างเชือดเฉือนใจคนอ่านได้อย่างโหดร้ายยิ่งนัก และหลังจากอ่าน " ลำนำรักเทพสวรรค์ (曾许诺) " จบเราก็คิดเล่นๆ ว่าถ้าจับคุณถงหัว กับปู่ Gorge R. R. Martin ผู้เขียน Game of Thrones มาเจอกัน คงสนุกนะ น่าจะวางแผนฆ่าตัวละครกันเพลินเลยแหละ           " ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาค หนึ่งคำมั่น สัญญานิรันดร์ (曾许诺) " หรือ Promise Me a Forever แบ่ง

          เดือนนี้น่าจะเป็นเดือนที่เที่ยวเยอะที่สุดของปี 2558 (2015) อาทิตย์ก่อนโน้นก็เพิ่งไปเชียงคานมา (ทริปแรกของปี) นี่ก็เพิ่งกลับมาจากทริป Outing ของบริษัทที่กาญจนบุรี (13 - 14 มิ.ย.) เที่ยวฟรี กินฟรี อันนี้ชอบ รูปประกอบทั้งหมดในบล็อกนี้ใช้ iPhone 6 ถ่ายค่ะ แต่งฟิลเตอร์นิดหน่อย           เริ่มต้นการเดินทางด้วยการตื่นสายจากที่ตั้งใจไว้ตั้งครึ่งชม. รีบตาหูเหลือกเลยค่ะคุณขา กลัวตกรถ เพราะโดนข่มขู่มาเยอะว่าเขาให้ออกรถตรงเวลามากๆ ละคือนัดพนง. 7.30น. ไม่เห็นใจคนบ้านไกลบ้างเลย ฮืออออ แถมคุณฝนเจ้ากรรมก็จะต้องมาตกต่อเนื่องไม่หยุด ดีที่ตอนจะออกจากบ้านฝนซาเม็ดจนพอจะใช้บริการพี่วินได้แล้ว เลยบึ่งไปต่อ BTS แล้วไปถึงจุดนัดขึ้นรถแบบฉิวเฉียด (แต่ทายสิ สุดท้ายกว่ารถจะออกก็ปาเข้าไป 8.00น. เพราะมีคนมาช้า แล้วนลินจะรีบวิ่งทำไม T^T)                   เราขอกระโดดว๊าปไปที่กาญจนบุรีเลยละกัน ทริปนี้เราไปพักกันที่ Felix River Kwai Resort ตั้งอยู่ริมแม่น้ำแควใหญ่ มองเห็นสะพานข้ามแม่น้ำแควด้วยค่ะ รีสอร์ตใหญ่มาก ใหญ่ขนาดที่ต้องมีแผนที่เหมือนพวกสวนสนุกอ่ะ ว่าตึกไหนตั้งอยู่ตรงจุดไหน ภายในรีสอร์ตก็จะมีป

" ผมจะบอกว่า ในฐานะของพ่อและแม่ พอมาถึงจุดนี้แล้วอุปสรรคไหนที่เคยคิดว่ามันยาก พอได้เจอและลงมือต่อสู้ด้วยตัวเองก็จะพบว่า มันไม่ได้โหดร้ายอย่างที่จินตนาการไว้เลยครับ " - iannnnn, คือปะป๊าครองพิภพ "คือปะป๊าครองพิภพ" ผู้เขียน: iannnnn (เรื่องและภาพ) สนพ. แซลมอน, พิมพ์ครั้งแรก, มีนาคม 2556           หลังจากเดินตามหาจนเมื่อยตุ้มตามร้านหนังสือมาหลายร้าน สุดท้ายก็มาหาซื้อได้จากหน้าเว็บ  minimore.com  แถมลด 15% อยู่ด้วย พกไว้อ่านบนรถไฟฟ้าตอนเดินทางไปทำงาน และเพิ่งมาอ่านจบขณะเดินทางกลับจาก outing ของที่บริษัท           อย่างที่ทางสนพ. ชี้แจงไว้ในคำนำ หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่คู่มือเลี้ยงเด็กอ่อน หรือคู่มือคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่อัดแน่นไปด้วยเนื้อหาทางวิชาการอะไรแบบนั้น หากแต่เป็นเพียงบันทึกประสบการณ์ตรงของพี่แอน iannnnn หรือปรัชญา สิงห์โต เมื่อครั้งที่เพิ่งมีเบบี๋คนแรก "หนูนิทาน" (จริงๆ ดูจากหน้าปกก็คงไม่มีใครคิดว่ามันจะเป็นคู่มือเลี้ยงเด็กอ่อนเนาะ 55)           พี่แอนเป็นคนเล่าเรื่องสนุก อ่านเพลินดี ใน " คือปะป๊าครองพิภพ " พี

          เมื่อวันที่ 6 - 7 มิถุนายนที่ผ่านมา มีโอกาสกลับไปเยือนเชียงคานอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 ละ จริงๆ เชียงคานนี่ควรไปหน้าหนาว จะได้เดินเที่ยวเล่นสบายๆ หน่อย และเผื่อได้เจอทะเลหมอก แต่ครั้งนี้เรากับชาวคณะดันผ่าไปเอาหน้าร้อน เพราะสายการบินหางแดงมีโปรโมชั่นตั๋วถูกเปิดเส้นทางสู่จังหวัดเลย ก็เลยหาเรื่องไปกันเล่นๆ แล้วก็หวังว่าอาจจะเจอฝนตกมาให้เย็นชุ่มฉ่ำบ้างเพราะจริงๆ มันก็เข้าหน้าฝนแล้ว แต่สวรรค์กลั่นแกล้งค่ะ เจอแต่แดด 55           เคยเขียนบล็อกถึงเชียงคานไว้เมื่อปี 2012 แบ่งเป็นสองตอน  เชียงคาน...เมืองที่เวลาหยุดหมุน ตอน 1  และ  เชียงคาน...เมืองที่เวลาหยุดหมุน ตอนจบ  ย้อนอ่านความทรงจำอันน่าประทับใจแบบเต็มๆ กันได้ ตอนนั้นไปช่วงหน้าหนาว แต่ตอนกลางวันก็ร้อนอยู่แหละ บล็อกนี้คงไม่ลงรายละเอียดอะไรมาก เพราะไป - กลับนี่รวมเวลาแล้วประมาณ 24 ชม. เอง อารมณ์แวะไปกินข้าว แล้วก็นอน ตอนเช้ากลับ เป็นอันจบทริป 555 ภูทอก แก่งคุดคู้ ก็ไม่ได้ไปค่ะ ไม่มีเวลาและขี้เกียจกันด้วย           กลับมาเชียงคานรอบนี้แอบอึ้งกับการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง บางอย่างก็เปลี่ยนไปในทางที่ดี บางอย่างก็ไม่น่าเปลี่