Winter's coming

" ร ะหว่างเดินทางต้องใช้สันชาตญาณมากกว่าที่คิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการอ่านคน อ่านสถานการณ์ " - ภาณุ มณีวัฒนกุล, คือคนในความทรงจำ "คือคนในความทรงจำ" ผู้เขียน: ภาณุ มณีวัฒนกุล แพรวสำนักพิมพ์, พิมพ์ครั้งที่ 2, ธันวาคม 2548           หนังสือเล่มนี้น่าจะเป็นหนังสือมือสองที่ซื้อมาจากเว็บออนไลน์ ที่ใช้คำว่าน่าจะ เพราะไม่แน่ใจเนื่องจากซื้อมานานมากแล้วล่ะ ก็มีโอกาสเป็นไปได้ว่าจะไปซื้อมาจากงานสัปดาห์หนังสือ แต่พอนึกๆ แล้วกลับคิดว่าน่าจะเป็นหนังสือมือสองมากกว่าแหละ ปกก็ไม่ได้ห่อ (ปกติถ้าซื้อมาจากงานหนังสือจะห่อปกเองทุกเล่ม)           คุณภาณุ มณีวัฒนกุลเป็นนักเขียนแนวสารคดี มีผลงานมาแล้วมากมายดูจาก  ประวัติผู้เขียน  เดินทางมาเยอะมากทั้งในไทยและต่างประเทศ ในขณะที่คนส่วนใหญ่เลือกจะเก็บความทรงในการเดินทางจากตัวสถานที่ เพื่อนร่วมคณะ และภาพถ่าย แต่คุณภาณุเลือกที่จะเก็บรายละเอียดจากผู้คนที่ได้พบเจอในระหว่างทางผ่านการพูดคุยสนทนา           เรื่องบางเรื่องของบางคนอ่านแล้วก็เศร้าสะท้อนใจ บางเรื่องของบางคนก็ทำให้เรายิ้มได้ บางเรื่องของบางคนก็ให้ข้อคิดน่าสนใจ ผู

          บังเอิญเห็นว่ามีนิทรรศการภาพถ่ายผ่านอินสตาแกรมเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเทพฯ ที่หอศิลปวัฒนธรรมกรุงเทพฯ (BACC) มาพักใหญ่ละ แต่ก็เพิ่งจะได้ไปมาเมื่อวาน (29 พ.ค.) ไปถึงแล้วก็เห็นว่ายังมีงานนิทรรศการเทิดพระเกียรติอีกหลายงาน รูปสวยๆ ทั้งนั้น           สำหรับงานนิทรรศการภาพถ่ายผ่านอินสตาแกรมเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเทพฯ นั้น ทางหอศิลป์นำภาพถ่ายที่ประชาชนโพสต์ผ่านโซเชี่ยลเน็ตเวิร์กยอดฮิตอย่างอินสตาแกรม พร้อมติด hashtag #rpst4princess มาติดเรียงกันตลอดแนวกำแพงครึ่งวงกลมในอาคารหลายชั้นเลย รูปแต่ละรูปก็มีไอเดีย และสไตล์หลากหลาย บางคนก็นำสิ่งของสีม่วง หรือแต่งภาพให้ออกโทนสีม่วง บางคนก็นำภาพวิว หรือภาพถ่ายสวยๆ ของตัวเองมาร่วมกิจกรรม และที่นำพระบรมฉายาลักษณ์มาโพสต์ก็มีเยอะอยู่ มีทั้งแบบภาพวาด และภาพถ่าย แต่ที่เห็นเยอะสุดก็น่าจะเป็นนำรูปตัวเอง หรือคนในครอบครัวมาโพสต์เนี่ยล่ะ เดินๆ ดูแล้วก็สงสัย ว่าเจ้าตัวเขาจะรู้สึกยังไงถ้ามาเห็นรูปตัวเองติดอยู่บนกำแพงในงานนิทรรศการในหอศิลป์แบบนี้ หลายๆ รูปมีสติ๊กเกอร์รูปหัวใจเล็กๆ ให้ผู้มาชมได้เลือกแปะเป็นการกด Like ด้วยนะ เห็นมีแปะอยู่เยอะเลย แต่ไม่ร

" ไม่รู้ดอกหรือว่าความโง่งั่งนั้นไร้พรมแดนไม่จำกัดเชื้อชาติ " - Jonas Jonasson, หญิงสาวผู้ช่วยชีวิตราชาสวีเดน (The Girl Who Saved the King of Sweden), น. 35 "หญิงสาวผู้ช่วยชีวิตราชาสวีเดน (The Girl Who Saved the King of Sweden)" ผู้เขียน: Jonas Jonasson ผู้แปล: นพดล เวชสวัสดิ์ สนพ. กำมะหยี่, พิมพ์ครั้งแรก, มีนาคม 2558           เรื่องนี้เป็นผลงานอีกเรื่องของ Jonas Jonasson เจ้าของเดียวกับ  ชายร้อยปีผู้ปีนออกทางหน้าต่าง แล้วหายตัวไป (The 100 Year-Old-Man Who Climbed Out the Window and Disappeared)  ซึ่งผู้เขียนเขากล่าวถึง "หญิงสาวผู้ช่วยชีวิตราชาสวีเดน" ไว้ว่า "เหมือนกัน เหมือนแต่แตกต่าง" (เปรียบเทียบกับชายร้อยปีฯ) สิ่งแรกที่เหมือนกันเห็นเด่นชัดสุดก็ความยาวของชื่อเรื่องเนี่ยล่ะค่ะ ยาวจริงไรจริง ถึงแม้หญิงสาวฯ นี้จะสั้นกว่าครึ่งหนึ่งก็เถอะนะ แต่ก็ยังยาวอยู่ดี พิมพ์กันเหนื่อย           หญิงสาวผู้ช่วยชีวิตราชาสวีเดน หรือ The Girl Who Saved the King of Sweden นั้นพล็อตจะคล้ายกับเรื่องชายร้อยปีฯ อยู่หลายจุด โดยมีฉากหลังเกี่ยว

ทำไมถึงขี้เกียจไม่ได้?! - iannnnn, Sloth Machine, แซลมอน เฮ้าส์ "Sloth Machine กำเนิดมนุษย์ชิล" ผู้เขียน: iannnnn (เรื่องและภาพ) สนพ. แซลมอน, พิมพ์ครั้งแรก, ตุลาคม 2557           เคยขี้เกียจกันบ้างไหม? เชื่อว่าทุกคนต้องเคยประสบกับภาวะขี้เกียจกันบ้างแหละ แต่ก็อยู่ที่ว่าจะจัดการกับตัวเองกันยังไง เราเองก็เป็นคนขี้เกียจมากกกกก และไม่เคยอายหรือลังเลที่จะบอกใครๆ ว่าฉันขี้เกียจ ขี้เกียจในระดับที่เรียกตัวเองในภาวะนั้นว่า "ง่อย" เลยล่ะ วันหยุดอยู่บ้านนี่ความถี่ในการกระดิกตัวคงเทียบเท่ากับตัวสลอธ           ใน Sloth Machine นี้พี่แอนนำความลับของ "ชาวสลอธ" มาเปิดเผยให้โลกได้รับรู้ พี่เขาตั้งคำถามสำคัญให้เราได้ฉุกคิดและรู้ตัวว่า ไอ้ที่ต้องกระเสือกกระสนเบียดเสียดเร่งรีบเดินทางไปทำงาน 8.30น. เลิกงาน 17.00น. แล้วก็กระเสือกกระสนดิ้นรนฝ่าการจราจรคับคั่งเพื่อเดินทางกลับบ้าน จะไปเที่ยว จะลาป่วยก็ต้องทำเรื่องขออนุญาตลางาน เลิกงานกลับบ้านตรงเวลาก็ถูกมองว่าเอาเปรียบ ทำไมต้องขยัน และทำไม ทำไมเราถึงขี้เกียจกันไม่ได้!           พวกเราอาจจะคุ้นเคยกับความคิ

"ความพร่ามัวรัวราง บางอย่างก็สวยดี" - 'ปราย พันแสง, มนุษย์ดอกไม้พันห้าร้อยปี, ฟรีฟอร์มสนพ. "มนุษย์ดอกไม้พันห้าร้อยปี" ผู้เขียน: 'ปราย พันแสง ฟรีฟอร์มสำนักพิมพ์, พิมพ์ครั้งที่ 5, มิถุนายน 2553           เราชอบอ่านงานเขียนของคุณ 'ปราย พันแสง โรแมนติกดี บ่อยครั้งก็แทรกอารมณ์ขัน แอบจิกกัดบางคนบางเรื่องบางราวแบบแสบๆ สไตล์คุณ'ปรายเขาล่ะ รู้จักงานเขียนของเธอก็เพราะเพื่อนที่ทำงานแนะนำให้ลองอ่าน พออ่านแล้วก็ถูกจริต ตามอ่านมาเรื่อยๆ จนล่าสุดเพิ่งอ่านเล่มนี้จบ "มนุษย์ดอกไม้พันห้าร้อยปี"           "มนุษย์ดอกไม้พันห้าร้อยปี"  นี้คุณ 'ปราย เธอหยิบยกดอกไม้หลายชนิด ทั้งที่เธอปลูกเอง หรือหยิบยกมาจากวรรณกรรม มาพรรณนา ผูกโยงเรื่องเข้ากับเหตุการณ์หรือบุคคลที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเธอเอาไว้อย่างแสนจะโรแมนติก ขำขัน ด้วยถ้อยคำง่ายๆ แต่ "สะสวย" ทำให้มีอารมณ์ร่วมได้ไม่ยาก           ในเล่มนี้เรื่องที่อ่านแล้วชอบและจำแม่นก็เห็นจะเป็นเรื่องของคุณป้าข้างบ้าน อ่านที่คุณ 'ปรายเล่าแล้วรู้สึกว่าป้าแกแสบไม่น้อยเลย นี่ถ้าเจอก

"สาวน้อยกระโปรงเพลิง (The Girl in the Flammable Skirt)" ผู้เขียน: Aimee Bender ผู้แปล: นพดล เวชสวัสดิ์ สนพ. กำมะหยี่, พิมพ์ครั้งแรก, เมษายน 2556           รวมเรื่องสั้นเจ้าของเดียวกับ  "อารมณ์เศร้าเลมอนเค้ก (The Particular Sadness of Lemon Cake)"  ผลงานของ Aimee Bender ที่ทางกำมะหยี่นำมาแปลเป็นเล่มแรก แต่ละเรื่องในเล่มเป็นแนวแฟนตาซี ดราม่า พล็อตแปลกดี อย่างที่เคยบอกในบล็อก "อารมณ์เศร้าเลม่อนเค้ก" เรารู้สึกว่างานของ Aimee Bender นี่พล็อตแนวเดียวกันกับของมูราคามิ แต่ก็ไม่เหมือนเสียทีเดียว มันมีความแตกต่างทางอารมณ์อยู่บ้าง คืองานของ Aimee จะไม่มืดมนเท่าของเฮียอ่ะ ให้น้ำหนักเบากว่าในความรู้สึก เรื่องราวแปลกๆ เหตุการณ์ลึกลับ, คนประหลาด, sex, มีความเหนือจริงแต่ก็เนียน           แต่กระนั้น กลับยังไม่กระแทกใจเราเท่า "อารมณ์เศร้าเลม่อนเค้ก" นี่ถ้าอ่านเล่มนี้ก่อนก็เป็นไปได้ว่าคงลังเลที่จะซื้อ "อารมณ์เศร้าเลม่อนเค้ก" มาอ่าน อาจเป็นไปได้ว่าด้วยความที่คล้ายกับแนวงานของเฮีย แต่อ่านแล้วไม่โดนใจเท่า มันก็เลยไม่ประทับใจอะไรเป็นพิเศษ

“ …ไม่บังควรอย่างยิ่ง ที่ใครจะยกเอามาตรฐานศีลธรรมของตัวเองไปตัดสินคนอื่น ” - โตมร ศุขปรีชา, Genderism "Genderism" ผู้เขียน: โตมร ศุขปรีชา สนพ. อะบุ๊ก, พิมพ์ครั้งที่ 4 (Limited Edition), กรกฎาคม 2556           รวมบทความจากคอลัมน์ชื่อเดียวกัน "Genderism" ที่เคยตีพิมพ์ลงใน a day weekly โดยคุณโตมร ศุขปรีชา หนังสือเล่มนี้นับเป็นงานเขียนของคุณโตมรเล่มแรกที่ได้อ่าน ที่ผ่านมาเคยอ่านแต่ผลงานแปล ใน Genderism นี้ชื่อก็น่าจะบอกถึงประเด็นของเนื้อหาได้ชัดเจนดีแล้ว คุณโตมรทำการตัดหั่นชำแหละผ่าวิเคราะห์วิพากษ์เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับ "เพศ" ไล่ไปตั้งแต่เรื่องที่(ดู)เล็กๆ ไปถึงเรื่องระดับการเมือง ระดับชาติ           ถ้อยคำในแต่ละบทจัดว่าถึงพริกถึงขิง ชัด ตรง แรง กระแทกอารมณ์ได้มันมาก อย่างเช่น ทำไมคนเราถึงจะดอกทองไม่ได้หากว่าเขาอยากจะทำ การกดข่มเพศอื่นด้วยคำว่า 'ศีลธรรม' อัน(ที่เราว่า)ดีที่สังคมมักใช้เป็นข้ออ้างในการตัดสินพิพากษา 'เหยื่อ' ไล่ลามไปจนถึงเรื่องทางการเมือง วัฒนธรรม หรือแม้แต่ความคิดความเห็นของคนรอบตัวคุณโตมรต่อประเด็น t