เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน (月都花落,沧海花开)

" สิ่งที่งดงามที่สุดในชีวิต คือรู้ว่าท่านเองก็รักมั่นลึกซึ้งเหมือนข้า สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต คือรู้ว่ารักมั่นของท่านอยู่ที่ใด " - ลั่วเวย (หน้า 7, เล่ม 1) ภาพจาก samsenbook.com "เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน (月都花落,沧海花开)" ผู้เขียน: จวินจื่ออี่เจ๋อ (君子以泽) ผู้แปล: อัญชลี เตยะธิติกุล สนพ. อรุณ, พิมพ์ครั้งแรก, กรกฎาคม 2559 (2 เล่มจบ) " ข้าครุ่นคิด โชคชะตากับความแค้น ความรักความชังทุกอย่างนับจากนี้ ล้วนมาจากความใฝ่ฝันอันไร้เดียงสาในช่วงแรกสุดของชีวิตข้านั้นทีเดียว " (หน้า 6, เล่ม 1) ลั่วเวยคือองค์หญิงเล็กแห่งซู่เจา เมืองอันแสนงดงามที่มหาเทพอิ้นเจ๋อเป็นผู้สร้าง เดิมทีนางใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เป็นองค์หญิงเล็กจอมแก่นสร้างวีรกรรมไม่เว้นวัน แต่แล้วแคว้นซู่เจาก็ถูกกวาดล้างในชั่วข้ามคืนโดยเซียนชั้นสูงด้วยข้อหาว่าพวกนางเป็นปีศาจ นางกลายเป็นกำพร้าและถูกจับโยนหน้าผาจนบาดเจ็บสาหัส ลั่วเวยระหกระเหินไปจนถึงแดนเซียน ท่ามกลางความโชคร้ายนางยังประสบเคราะห์ดี (บวกกับความหน้าทน และความลื่นไหลนิดหน่อย) ลั่วเวยได้เป็นศิษย์ของท่านเทพสมุทร ...