ปมหลอน รางมรณะ (The Girl on the Train)

" ความว่างเปล่าคือสิ่งที่ฉันเข้าใจดี และเริ่มเชื่อว่าไม่มีทางเยียวยาได้ ฉันได้เรียนรู้จากการบำบัดว่ารูโหว่ในชีวิตคือสิ่งที่ถาวร คุณจะต้องเติบโตขึ้นรอบ ๆ มัน " - เมแกน (หน้า 114) ภาพจาก postbooksonline.com "ปมหลอน รางมรณะ (The Girl on the Train)" Paula Hawkins เขียน นรา สุภัคโรจน์ แปล สนพ. โพสต์บุ๊กส์ พิมพ์ครั้งที่ 1, กันยายน 2558 ". ..ฉันอยากนั่งมองบ้านชาวบ้านตามทางอยู่บนรถไฟมากกว่าที่ใดในโลก " (เรเชล, หน้า 15) เรเชล วัตสันชอบนั่งรถไฟ เธอจะนั่งรถขบวนเวลาเดียวกันทุกวันเข้าลอนดอน เรเชลชอบมองผ่านหน้าต่างรถไฟออกไปยังบ้านที่อยู่ริมทาง บ้านหลังโปรดของเธอคือบ้านเลขที่ 15 ในเมืองวิทนีย์ บ้านของเจสและเจสัน คู่สามีภรรยาที่สมกันราวกิ่งทองใบหยก แต่พวกเขาไม่ใช่เจสและเจสัน และไม่ได้หวานชื่นเป็นคู่รักในอุดมคติอย่างที่เรเชลจินตนาการในทุกเมื่อเชื่อวัน เช้าวันหนึ่งขณะนั่งรถไฟเข้าเมืองตามปกติ เรเชลมองเห็นเจสจูบกับชายอื่น เธอมั่นใจว่าเขาไม่ใช่เจสัน เรเชลตื่นตะลึงกับภาพนั้น เธอโกรธเจสมาก ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะทรยศเจสันได้ลงคอ แต่แล้วเจสก็หายตัวไป เจส...