Her - รักดัง ฟังชัด

"I think anybody who falls in love is a freak. It's a crazy thing to do. It's kind of like a form of socially acceptable insanity." - Amy #Her


ดูแล้วเหงา เคว้งคว้าง บาดลึก ตลก ซึ้งกินใจ

ธีโอดอร์ เป็นพนง. บริษัทรับจ้างเขียนจดหมายเพื่อส่งไปอวยพร บอกรัก ฯลฯ 
ให้กับคนสำคัญของลูกค้าทั้งหลายในวาระโอกาสต่างๆ
โดยเขาจะ "พูด" ให้คอมพิวเตอร์ "เขียน"

ยุคสมัยในหนังเรื่องนี้คงเป็นอนาคตในอีกหลายสิบปีข้างหน้า
ในยุคที่ผู้คนเลิกก้มหน้ามองหน้าจอ smart device
แต่...หันมาเดินพูดเป็นวรรคเป็นเวรแทน

แต่...ไม่ได้คุยกับคนด้วยกันนะ
พวกเขาคุยกับ "ระบบปฏิบัติการ"

ธีโอดอร์กำลังอยู่ในช่วงหย่าร้างจากภรรยา มีบาดแผลกลวงโบ๋ในหัวใจ
อยู่คนเดียวในสภาวะเช่นนี้คงเป็นธรรมดาที่จะเหงา
ตอนกลางคืนมีอาการนอนไม่หลับ แก้เหงาด้วยการเล่น sex phone กับคนแปลกหน้า
จนวันนึง เขาได้พบกับซาแมนธาร์ โลกของเขาก็เปลี่ยนไป

ซาแมนธาร์ เป็นเพศหญิง แต่เธอไม่มี "ตัวตน" เพราะเธอเป็น "OS" หรือระบบปฏิบัติการใหม่ล่าสุด
ที่ถูกออกแบบและพัฒนาออกมาให้ตอบสนองความต้องการของมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ในโลกที่เทคโนโลยีก้าวหน้าล้ำนำสมัย
การพูดคุยกับระบบปฏิบัติการเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่ใครๆ ก็ทำกัน
การที่คนจะตกหลุมรัก "OS" คงไม่ใช่เรื่องแปลก
ธีโอดอร์ก็เป็น 1 ใน คนที่ตกหลุมรักกับระบบปฏิบัติการของตัวเอง
ซาแมนธาร์เอง ก็ตกหลุมรักธีโอดอร์

การตกหลุมรักสิ่งประดิษฐ์ไม่ใช่ประเด็นใหม่ในโลกจินตนาการ
มีภาพยนตร์ และหนังสือหลายเรื่องที่คนตกหลุมรักกับหุ่นยนต์
(มีแม้กระทั่งคนตกหลุมรักกับมนุษย์ต่างดาว)
สำหรับใครหลายคนเรื่องทำนองนี้คงดูเหลือเชื่อ และเป็นได้แค่เรื่องในจินตนาการ
แต่เราว่าถ้าดูจากแนวโน้มในปัจจุบัน ที่คนหันหน้าเข้าหาเทคโนโลยีมากขึ้น
ปริมาณคนเหงาเพิ่มขึ้น คนแต่งงานกันช้าลง ปริมาณประชากรหญิง ชายไม่เท่ากัน ฯลฯ
การหันไปตกหลุมรัก หรือหมกมุ่นกับสิ่งประดิษฐ์อย่างหุ่นยนต์ หรือ OS ก็อาจมีแนวโน้มเกิดขึ้นได้

เทคโนโลยีก้าวหน้ามากขึ้น ตอบสนองความต้องการของคนได้มากขึ้นเรื่อยๆ
แทบจะเสมือนเป็นตัวแทนของคนๆ หนึ่งได้เลย
เมื่อถึงเวลานั้นการปฏิสัมพันธ์กับคนด้วยกันยังจำเป็นอยู่ไหม?
ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา
ใจเราเนี่ยล่ะต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลงให้ได้ก่อน

สำหรับเรา เราว่าไม่ว่ายังไงคนเราก็คงต้องการคนด้วยกันอยู่ดีแหละ
การตอบสนองความต้องการทางใจได้อย่างสมบูรณ์แบบของโอเอสก็เป็นเรื่องดี
แต่...สัมผัส การตอบสนองทางกายก็เป็นเรื่องสำคัญ
และช่วยเติมเต็มให้กันและกันได้ดีกว่าการสื่อสารผ่านเทคโนโลยีอย่างเดียว

และเมื่อระบบปฏิบัติการถูกพัฒนาจนมีความรู้สึกนึกคิดใกล้เคียงกับมนุษย์
เป็นไปได้ไหมว่า ตัวระบบปฏิบัตืการเองก็สามารถสุข เศร้า เหงา หึง โกรธ ได้ "จริง" 
โลเลหลายใจได้ไม่ต่างจากคนธรรมดาได้หรือเปล่า?
ลองคิดดูสิ ระบบปฏิบัติการเดียวกันนะ...

มีหลายฉากที่ดูแล้วคนในโรงขำขันกันคิกคัก แต่เราดูแล้วน้ำตาไหล
อย่างฉากมี sex กับ ซาแมนธา เราว่าฉากนั้นดูแล้วกลวงเปล่า มันโหวงๆ อ่ะ
เป็นฉากที่ดูเหงาที่สุดฉากนึงเลย

ความเหงาเป็นเรื่องธรรมดา ในความเป็นจริงมันไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น
หากเพียงแค่เราจะเหงาให้เป็น ดราม่าให้น้อย
บางครั้งการอยู่คนเดียวก็อาจไม่ได้เลวร้ายจนถึงขนาดจะเป็นจะตายอย่างที่ใครหลายคนเป็น
ส่วนใหญ่ที่ทรมาน ทุรนทุราย น่าจะเป็นเพราะเอาความสุขของตัวเองไปขึ้นอยู่กับคนอื่น
ลืมรัก ลืมดูแลตัวเอง
บางทีละจากหน้าจอ มาสนุกสนานกับคนรอบตัวบ้างก็น่าจะดี
ว่าแต่...มีใครหลงรัก siri บ้างแล้วยัง :p

เป็นหนังที่ดีอีกเรื่อง หากมีโอกาสแนะนำให้ลองไปดูกันนะคะ

"Sometime it's better to be alone.  Nobody can hurt you."
- Megara #Hercules via @disneywords

Comments

Popular posts from this blog

[Spoiler Alert] เจ้าชายน้อย (Le Petit Prince) สปอยล์แหลกตามคำขอของน้อง

เจ้าชายน้อย (Le Petit Prince) หนังสือดีๆ อีกเล่มที่อยากแนะนำให้อ่าน

ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาค หนึ่งคำมั่น สัญญานิรันดร์ (Promise Me a Forever)