ทางโลก - ไม่นิยมอ้างคำพระ ศรัทธาในวิถีทางโลก

"โดยมากเรามักคิดแค่จะครอบครอง
กระหาย ใฝ่ฝัน ดิ้นรน อยากจะมี
แต่บ่อยครั้งมีแล้วกลับหลงลืม ไม่แม้แต่จะใส่ใจดูแล
ครอบครอง แต่ไม่รู้จักชื่นชม
กับรู้จักชื่นชม ยินดีแม้ไม่มีสิทธิครอบครอง
เราอยากเป็นคนแบบไหน"
(หน้า 135)

goodreads.com

"ทางโลก"

ผู้เขียน: วรพจน์ พันธุ์พงศ์

สนพ. บางลำพู

พิมพ์ครั้งที่ 2, ตุลาคม 2554

          เมื่อหลายปีก่อนมีพี่ที่ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันคนหนึ่งแนะนำพร้อมให้ยืมหนังสือของคุณวรพจน์มาอ่าน นั่นคือครั้งแรกที่ได้รู้จักชื่อของนักเขียนท่านนี้ แต่น่าเสียดายที่จำไม่ได้แล้วว่าหนังสือเล่มแรกนั้นคือเล่มไหน หลังจากนั้นก็มีไปยืม ไม่มีโทรศัพท์และเครื่องปรับอากาศ อีกเล่มจากพี่อีกคนแล้วถึงค่อย ๆ เริ่มทยอยซื้อมาอ่านเอง

          ถ้าจะให้บอกว่าชอบงานของคุณวรพจน์ที่ตรงไหน ก็เห็นจะเป็นความ real/fact ของเนื้อความ และความรู้สึกว่าเขาเปิดใจ เปิดกว้างทั้งการนำเสนอ และรับฟัง เรื่องย่อยยากอย่างการเมืองเขาก็ถ่ายทอดออกมาได้น่าอ่าน น่าคิด ไม่ได้ฝังความเกลียดชังหรือโน้มน้าวใจให้ต้องเลือก

          สำหรับ ทางโลก เล่มนี้ เป็นเล่มที่เราชอบที่สุดในตอนนี้ ชอบมาก ชอบตั้งแต่คำนำยันบทสุดท้าย เนื้อหาในเล่มเป็นรวมบทความที่เคยตีพิมพ์ในนิตยสารต่าง ๆ อย่าง IMAGE, GM ฯลฯ แต่ละบทแต่ละตอนบอกเล่าเรื่องราวเรียบ ๆ ง่าย ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เพื่อนฝูง ความรัก การเมืองนิดหน่อย เนื้อหาไม่หนัก ไม่เบา อ่านสบายย่อยง่าย พร้อมกับคิดทบทวนถึงเรื่องของตัวเองบางเรื่อง คิดถึงคนบางคน ถ้อยความคิดของคุณวรพจน์ในเล่มนี้นั้นดีต่อใจ ได้ใจเรามากจริง ๆ "หลายจังหวะในวงสนทนา เราไม่ได้ต้องการความคิดเห็นเพิ่มเติม แค่มีคนพูดและคนฟัง" (หน้า 20) ประโยคนี้แหละ บรรยายความรู้สึกของเราหลังอ่านจบได้ดี