The Destination from Nowhere - บันทึกของนักเขียน...เพลง
“ความรักเป็นเรื่องไม่รู้จบ
ที่ต่างจบลงด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน”
- อภิชัย ตระกูลเผด็จไกร (เล็ก Greasy Cafe)
(The Destination from Nowhere, สนพ. happening, น. 74)
ภาพจาก store.minimore.com |
'The Destination from Nowhere'
ผู้เขียน: อภิชัย ตระกูลเผด็จไกร (เล็ก Greasy Cafe)
สนพ. happening, พิมพ์ครั้งที่ 4, ธันวาคม 2555
เคยได้ยินชื่อพี่เล็ก Greasy Cafe มาบ้าง แต่ไม่รู้จัก และคิดว่าไม่น่าจะเคยฟังผลงานเพลงของพี่เขามาก่อน (คืออาจจะเคยฟัง แต่ไม่รู้ว่าเพลงนั้นพี่เขาแต่ง) ปกติไม่ค่อยได้ฟังเพลงเท่าไรอยู่แล้วด้วยแหละ วงการเพลงนี่ก็รู้จักนักร้อง กับเพลงน้อยเต็มที ไม่ค่อยได้ติดตามเท่าไร พี่เล็กร้องเพลงแนวไหน หน้าตาเป็นไงก็เลยไม่เคยรู้ เพลงแรกที่ได้ฟังก็คือเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง เดอะดาวน์ เป็นคนธรรมดามันง่ายไป ของพี่โหน่ง a day ซึ่งเราได้ตั๋วจากสิทธิการเป็นสมาชิก abooker ไปดูมาแบบฟรี ๆ (อิอิ) นอกจากจะได้ฟังเพลง ได้ยินเสียงพี่เขาเป็นครั้งแรก ยังได้เห็นหน้าพี่เขาชัด ๆ ครั้งแรกก็จากในหนังเรื่องนี้ด้วย เสียงพี่เขามีเอกลักษณ์มาก ฟังแล้วหูชอบ แถมพี่เขาเท๊เท่ เพลงก็เพราะ
สุดสายตา OST. ภาพยนตร์ The Down [Official MV]
ไม่รู้จัก แล้วทำไมถึงซื้อหนังสือเล่มนี้มา?
คำตอบคือ ถูกชะตากับชื่อหนังสือ The Destination from Nowhere จำได้ว่าปีนั้น (สักปี จำไม่ได้จริง ๆ) ไปงานหนังสือกับพี่อีกคน แล้วเขาไปหาซื้อเล่มนี้ หรือไปดูเฉย ๆ เนี่ยแหละ แล้วเราก็ซื้อตามเขา เห็นเล่มมันเล็ก ๆ บาง ๆ ราคาไม่แพง แล้วก็ปิ๊งชื่อเรื่องมันดูเคว้งคว้างแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ ดีก็เลยซื้อมากะเอาไว้อ่านขำ ๆ แต่สุดท้ายก็ดองเค็มไว้เสียนาน เพิ่งจะหยิบเอามาพกติดตัวไว้อ่านบน BTS ตอนเดินทาง แล้วก็เพิ่งอ่านจบในเช้านี้เลย (3 พ.ย.) ใช้เวลาอ่านแค่สองเช้าก็จบ (เดี๋ยวเฉลยในย่อหน้าถัด ๆ ไป ว่าทำไมจบเร็ว มันมีที่มา 55)
เราอ่านโดยที่ไม่มีความคาดหวังใด ๆ กับหนังสือ หรือตัวคนเขียน อ่านโดยไม่รู้จักพี่เล็ก ไม่รู้จักผลงาน(มากนัก) ก็เลยให้คะแนนหนังสือเล่มนี้บนพื้นฐานของความรู้สึกว่างเปล่า 100% (ก่อนอ่านนะ หลังอ่านจบไม่ว่างเปล่าละ :)) โดยรวมแล้วเราชอบนะ ความคิด คำถาม ข้อความ หรือกวีที่พี่เขาจดเก็บไว้จากไอเดียที่เกิดมามันโดนใจดี ส่วนใหญ่เป็นโน้ตสั้น ๆ ไม่รู้ว่ามีอันไหนบ้างที่สุดท้ายแล้วกลายไปเป็นเนื้อเพลงแบบเต็ม ๆ เราว่าแฟนเพลงพี่เล็กน่าจะสนุก เวลาอ่านเจอท่อนไหนที่กลายไปอยู่ในเนื้อเพลง ก็คงจะเกิดความรู้สึกประมาณว่า "เฮ้ย นี่มันเพลงนั้นนี่" หรือ "เฮ้ย เพลงนี้โคตรชอบ" อาจจะนึกถึงเพลงที่ไม่ได้ฟังมานานแล้ว อะไรแบบนี้
"ความเงียบ อาจเป็นเสียง ที่มีความดังกว่าเสียงใด ๆ" (น. 30)
ยังไม่ได้บอกเลยว่าให้คะแนนเล่มนี้เท่าไร จาก 5 ดาว เราให้ 3 หักออกไป 1 ดาวเพราะมีหลายหน้าที่เราอ่านลายมือพี่เขาไม่ออก! 555 หน้าไหนพยายามแกะแล้วอ่านไม่ออกอยู่ดีก็ข้าม ๆ ไป สุดท้ายก็เลยอ่านจบเร็วมาก ลักษณะการพิมพ์ในเล่มคือจะมีหน้าที่คง scan มาจากสมุดบันทึกของพี่เขา เป็นลายมือของพี่เขาเอง กับหน้าที่เรียบเรียงพิมพ์ออกมา แอบนึกแซวพี่เขา กับสนพ. ในใจเล่น ๆ ว่า ที่พิมพ์ออกมาแบบนี้เพราะอ่านลายมือตัวเองไม่ออกหรือเปล่า เลย scan มาทั้งแบบนั้นเลย ฮ่า ๆ (ล้อเล่นนะพี่ >w<)
Comments
Post a Comment