ซามูไรสีม่วง - รักต้องห้ามข้ามชนชั้นของสองหนุ่มยุคศักดินา

"สำหรับสองหนุ่ม ความรักความใคร่ใหลหลงต่อกัน

จริงแท้และบริสุทธิ์

ไม่ต่างไปจากความรักระหว่างบุรุษกับสตรี"

(Rei Kimura, ซามูไรสีม่วง, สนพ. กำมะหยี่)

"ซามูไรสีม่วง (Japanese Magnolia)"

ผู้เขียน: Rei Kimura

ผู้แปล: นพดล เวชสวัสดิ์

สนพ. กำมะหยี่, พิมพ์ครั้งที่ 1, มกราคม 2544

อันว่าเรื่องราวรักข้ามชนชั้นย้อนยุคนั้นก็ว่าน่าสนใจแล้ว

ซามูไรสีม่วง นี้ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นไปอีกด้วยเป็นเรื่องราวรักต้องห้าม

ที่ไม่เพียงแต่ข้ามชนชั้น

หากแต่ยังเป็นรักระหว่างชายกับชาย

ซึ่งถือเป็นเรื่องวิบัติเลวร้ายเกินรับได้ในยุคเอโดะ

"ภาพฝันวาบหวามที่ตราตรึงในใจ

นับแต่วันแรกที่ได้พบเห็นหน้า"

(Rei Kimura, ซามูไรสีม่วง, สนพ. กำมะหยี่)

แรกพบสบตาเมื่อเจอหน้าเธอ

ครุ่นคิดไม่วายไม่คลายสับสน...

น่าจะเป็นเพลงที่เหมาะกับฉากการพบกันครั้งแรกของฟูซาโอะ เด็กหนุ่มชาวนา

กับเจ้านายน้อยเหนือหัว ซามูไรหนุ่ม โอกิโมโตะ โนบุนางะ

 เมื่อมหาซามูไรเกิดให้ความสนใจกับเด็กหนุ่มชาวนาที่เขียนหนังสือได้

และมุ่งมาเยือนถึงบ้านพร้อมบุตรชาย เพียงเพื่อสั่งให้เขาเขียนหนังสือให้ดู

การพบปะในชั่วเวลาไม่กี่นาที กับการประสานสายตาแค่เพียงครู่

นำมาซึ่งความรักลึกซึ้ง และโศกนาฏกรรมที่ถูกปกปิดมานานหลายร้อยปี

แต่เรื่องราวรักต้องห้ามนี้กำลังจะถูกเปิดเผยผ่านการสืบค้นประวัติของตระกูล

มายูมิ นักประวัติศาสตร์สาวที่ถูกว่าจ้างโดยทายาทของตระกูลมหาซามูไรผู้ยิ่งใหญ๋

ให้แปลความบันทึกในม้วนกระดาษโบราณที่สืบทอดต่อกันมาหลายชั่วอายุคน

โดยเชื่อว่าเป็นข้อความที่เขียนโดยผู้นำของตระกูล

เมื่อบันทึกนั้นไม่ใช่เรื่องราวความยิ่งใหญ่ของตระกูลอย่างที่ผู้ว่าจ้างคิด

หากแต่เป็นความในใจซ่อนเร้นของรักต้องห้ามต่างชนชั้น

งานสืบค้นครั้งนี้ไม่ใช่งานหมูๆ เสียแล้ว

หลังจากรหัสลับ เกเก้วินชี

ซามูไรสีม่วง หรือ Japanese Magnolia เป็นผลงานลำดับที่สองในชุดหนังสือสีม่วง

ซึ่งเนื้อหาเรื่องราวนั้นแตกต่างกันคนละขั้วเลยทีเดียว

ในรหัสลับ เกเก้วินชีนั้นออกจะไปทางแนวตลก เสียดสี

แต่ซามูไรสีม่วงนั้นโรแมนติก - ดราม่า-โศกนาฏกรรม

ผู้เขียนพาเราย้อนกลับไปในยุกศักดินาเมื่อประมาณ 3 - 4 ร้อยปีก่อนของญี่ปุ่น

ยุคสมัยที่ชนชั้นปกครองมีอำนาจล้นฟ้า เพศชายคือผู้นำ และมีสิทธิขาดในทุกเรื่อง

หากแต่โอกิโมโตะ โนบุนางะ บุตรชายและทายาทเพียงคนเดียวของมหาซามูไร

มิได้รับสืบทอดความเด็ดเดี่ยว เข้มแข็งเยี่ยงซามูไรมาจากบิดาเท่าที่ควร

ชายหนุ่มหน้าสวยหวานรูปงาม หากแต่ยังคงครองตัวเป็นโสด บ่ายเบี่ยงการแต่งงานเรื่อยมา

ข่าวลือหนาหูว่าบุตรชายของมหาซามูไรผู้นี้นิยมชมชอบเด็กหนุ่มมากกว่าหญิงสาว

ฟูซาโอะ เด็กหนุ่มชาวนา ผู้ระทมขมใจกับการถูกบิดาบังคับให้แต่งงาน

เปล่าเลย เขาไม่ได้ทุกข์ใจเพราะถูกคลุมถุงชน

แต่เป็นเพราะเขาไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงต่างหาก

เมื่อความสามารถในการเขียนหนังสือของฟูซาโอะไปเข้าหูของมหาซามูไรโนบุนางะเข้า

ก่อเกิดความสนใจ และชักนำให้โอกิโมโตะ กับฟูซาโอะมาพบกัน

หลังจากได้พบสบตาแค่เพียงครั้งเดียว

ฟูซาโอะ ก็พบว่าเขาตกหลุมรักเจ้านายน้อยอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

"ฟูซาโอะทราบเรื่องนี้เมื่ออายุได้ 16 ปี

เพื่อนว่าจ้างโสเภณีมาเต้นระบำยั่วยวน

กลุ่มเด็กหนุ่มตาลอยปากอ้าค้าง ยูคาตะเนื้อบางปูดเป่งเป็นลำ

ฟูซาโอะไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่มีการตอบสนองทางร่างกาย 

ไม่มีไฟอารมณ์เผาผลาญในอก...ไม่มีอะไรเลย

แต่เมื่อเด็กอายุมากที่สุกแหวกยูคาตะ 

เผยพลังพลายกวัดแกว่งฉิวเฉียด

เรือนร่างนุ่งน้อยห่มน้อยของนางงามเมือง

หนั่นเนื้อกำยำล่ำสันนั่นเอง

ที่ทำให้ฟูซาโอะลุกชูชันเหมือนมีไฟในท้องน้อย"

- ฟูซาโอะ

(Rei Kimura, ซามูไรสีม่วง, สนพ. กำมะหยี่)

เร คิมูระ ถ่ายทอดความรัก ความวาบหวามระหว่างสองหนุ่มออกมาได้ดี

อ่านแล้วจิ้นกระจาย คิดว่าสาววายคงจะจิกหมอนรัวๆ

ฉากเลิฟซีนใส่รายละเอียดมาพอให้จิ้น ฟินเบาๆ ไม่ลงรายละเอียดลึกจนเกินควร

อ่านแล้วโรแมนติก มากกว่าจะอิโรติก

ทำให้ผู้เริ่มอ่านนิยายรักวาบหวามของเพศที่ 3 อย่างเราไม่รู้สึกเคอะเขิน

หรือตะขิดตะขวงกับการอ่าน

แต่เนื้อเรื่องบางช่วงบางตอน อ่านแล้วรู้สึกขัดๆ กันอยู่บ้าง

อย่างการค้นพบรู้ตัวในรสนิยมทางเพศของสองหนุ่ม

การบอกเล่าในช่วงแรกกับช่วงหลังรู้สึกว่าช่วงเวลามันขัดแย้งกันนิดหน่อย

หรืออ่านแล้วงงลำดับเองเวลาก็ไม่รู้นะ ด้วยความไม่แน่ใจ เลยปล่อยผ่าน

ไม่ได้จดบันทึกมาเขียนเปรียบเทียบให้เห็นชัด ต้องขออภัย

แต่โดยรวมสนุกดี อ่านแล้วชอบ ลุ้นตัวโก่งกับความรัก ความลับของทั้งสองหนุ่ม

สะทกสะท้อนไปกับความเศร้า ความอึดอัดคับข้องเจ็บปวดใจของฟูซาโอะ

ความรักข้ามชนชั้นนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะจบลงเอยด้วยความสุขสมหวัง

นี่ยังเป็นความรักระหว่างชายกับชายที่ในยุคสมัยนั้นถูกมองว่าเป็นเรื่องชั่วร้าย

วิปริต ต่ำทรามเยี่ยงสัตว์

โอกิโมโตะ และฟูซาโอะนั้นยิ่งแทบไม่มีหวังเลยที่จะได้รักลงเอยอยู่เคียงกัน

ความรักที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีวันเป็นไปได้ และสุดท้ายยังไงก็ต้องจบลง

แต่พวกเขาก็ยังจะบินเข้าสู่กองไฟนั้นด้วยความยินดีและเต็มใจ

เพราะมิอาจต้านทานแรงปรารถนาต่อกัน

ตัวละครอย่างโอกิโมโตะนั้นเรามองว่าดูขัดแย้งกันเองในตัว

เป็นถึงทายาทมหาซามูไร ถูกเลี้ยงดูมาในวิถีนักรบ

หากแต่ขาดความหนักแน่น ยับยั้งชั่งใจ และความรับผิดชอบ

เมื่อมีความใคร่ และความรักก็ออกจะร้อนแรงเต็มไปด้วยไฟปรารถนา

แต่เมื่อถึงคราวที่ต้องปกครอง หรือปกป้องคนรักกลับไร้ซึ่งพลังอำนาจ

ยอมพ่ายต่อมารดา โดยไม่แม้แต่จะออกเสียงเพื่อแสดงอำนาจแห่งการเป็นนายเหนือหัว

แต่ก็อาจเป็นไปได้ว่า ถูกเลี้ยงดูมาอย่างบำรุงบำเรอตามใจ

เพราะเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของมหาซามูไรผู้เรืองอำนาจ

และถูกปล่อยให้ลอยชายอยู่นาน ด้วยบารมีบิดายังคุ้มหัว

แถมด้วยมารดาผู้สามารถจัดการกิจการงานต่างๆ อยู่เบื้องหลัง

เขาจึงใช้ชีวิตสุขสบาย ไม่เคยต้องรับผิดชอบสิ่งใดจริงจัง

เมื่อสิ้นบิดาก็พบว่าอ่อนแอปวกเปียก ยืนด้วยลำแข้งตัวเองแทบไม่ได้

สร้างความทุข์ใจให้ทั้งบิดา มารดา ภรรยา และฟูซาโอะ

ตัวฟูซาโอะเอง กลับดูจะมีความเข้มแข็งมากกว่าอยู่นิดหน่อย

แต่จะเรียกว่าความเข้มแข็งก็ดูจะไม่เต็มปากนัก

เพราะความเข้มแข็งที่ว่าเหมือนจะมาเวลาเข้าตาจน เป็นความคับข้องใจ

หรือการก้มหน้ายอมรับสภาพมากกว่าล่ะมั้ง

แน่นอนว่าการตกหลุมรักครั้งแรก ความไร้เดียงสาของเขา

ความรักที่เป็นความลับ บวกกับความร้อนแรงเร้าอารมณ์ของเจ้านายหนุ่ม

ย่อมชักนำเขาให้ถลำลึกอย่างง่ายดายสู่ห้วงรักในมุมเร้น

แม้บิดา มารดา และเพื่อนแท้อย่างมิจิโอะจะพยายามเตือนให้ได้สติ

ฟูซาโอะก็ไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้ และไม่นานเขาก็ได้รู้ผลของการดื้อดึง

ตัวละครอีกตัวที่ไม่พูดถึงคงไม่ได้ ก็คือมิจิโอะ เพื่อนบ่าวรับใช้ในปราสาทของฟูซาโอะ

ท่ามกลางความทุกข์ตรมในความรัก และครอบครัว

ฟูซาโอะนั้นยังนับว่าโชคดีอยู่มากที่เจอเพื่อนที่ดี และยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นอย่างมิจิโอะคนนี้

มิจิโอะนั้นพอจะรับรู้และเดาเอาได้ถึงความสัมพันธ์ของฟูซาโอะ และเจ้านายน้อย

แต่เขาไม่เคยตัดสินพิพากษาว่าฟูซาโอะเลย

แถมยังทำหน้าที่เพื่อนที่ดี ด้วยการตักเตือน และมอบไมตรีจิตให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ

เขามองความรักของทั้งสองด้วยความเข้าใจ ว่าแค่แตกต่างเท่านั้นเอง

"ฉันเดาเอาว่าสังคมของเรายังไม่พร้อมที่จะยอมรับ

แต่ในสายตาของฉัน

ความรักของแกไม่ได้ด้อยไปกว่าฉันกับยูกิ

...แค่แตกต่างกัน"

- ฟูซาโอะ

(Rei Kimura, ซามูไรสีม่วง, สนพ. กำมะหยี่)

ถ้ามหาซามูไรโนบุนางะจะปล่อยชาวนาให้อยู่ตามวิถี
ถ้าโอกิโมโตะจะหนักแน่นกว่านี้ ไม่เข้ามายุ่งกับฟูซาโอะ
ถ้าเพียงแค่ฟูซาโอะเขียนหนังสือไม่เป็น
เรื่องราวน่าเศร้าหลายอย่างหลังจากนั้นคงไม่เกิด...

นอกจากอรรถรสของเนื้อหา ซามูไรสีม่วงยังสอดแทรกเกล็ดประวัติศาสตร์

ความคิดความเชื่อ และขนบธรรมเนียมญี่ปุ่น

ผูกโยงข้ามยุคสมัยจากยุคอดีต มายังปัจจุบันที่มายูมิกำลังสืบ

แปลถอดความจากม้วนกระดาษโบราณ

บางสิ่งบางอย่างก็ไม่ได้เปลียนไปมากนักแม้จะผ่านมานานหลายร้อยปี

ก็ได้แต่หวังว่า คนเราจะเปิดใจกว้างขึ้นเรื่อยๆ

พยายามเข้าใจ และยอมรับความแตกต่างระหว่างกัน

คนเราแต่ละคนมีความชอบแตกต่างกันไป ตั้งแต่เรื่องพื้นฐานอย่างอาหาร สีสัน ฯลฯ

ดังนั้นการที่รสนิยมทางเพศจะมีแตกต่างออกไปจากวิถีธรรมชาติบ้าง

มันก็ไม่ควรจะเป็นเรื่องที่ต้องตั้งแง่รังเกียจ หรือเป็นเรื่องวิปริต

หวังว่าสักวันเราจะยอมรับกันและกัน ให้เกียรติในความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน

ไม่ต้องมานั่งเรียกร้องความเท่าเทียมกันด้วยเรื่องเพศสภาพอีกต่อไป